by Ο αρθρογράφος του Parool Theodor Holman έχει γράψει εκτενώς τις τελευταίες εβδομάδες για τα γεγονότα στο Ισραήλ και τη Γάζα. Αυτό οδηγεί σε συζητήσεις μεταξύ των αναγνωστών εφημερίδων. «Ανάγεις τους ανθρώπους σε μια αφηρημένη, θρησκευτική έννοια».
“Οι στήλες δεν πρέπει να συνδέονται, αντίθετα: πρέπει να σπάσουν”
Στην εφημερίδα της Δευτέρας αρκετές (περισσότερο ή λιγότερο) θυμωμένες επιστολές ως απάντηση στα άρθρα του Theodor Holman.
Ως απάντηση σε αυτές τις αντιδράσεις, θα ήθελα να πω «κάτι ωραίο». Κόντρα στην εφημερίδα και κατά Θοδωρή.
Ξεκινώντας με την εφημερίδα: συγχαρητήρια για το γεγονός ότι δημοσιεύετε γενναιόδωρα τις κριτικές αντιδράσεις των αναγνωστών στις συνεισφορές των συντακτών. Αυτό είναι που το ξεχωρίζει Ο λόγος του Πραγματικά ξεχωρίζει από άλλα περιοδικά.
Το δεύτερο κομπλιμέντο μου αφορά τον συντάκτη. Είμαι θαυμαστής ολόκληρου του έργου και ενθαρρύνω τον Theodor να μην ανησυχεί για τους επιστολογράφους. Οι στήλες δεν πρέπει να θέλουν να συνδεθούν καθόλου. Αντίθετα: πρέπει να σοκάρουν. Ο συντάκτης παίρνει θέση. Μπορεί συχνά να συμφωνείτε με τον καλύτερο αρθρογράφο, αλλά σίγουρα όχι πάντα. Εάν ο βαθμός συναίνεσης καθορίζει την ποιότητα της στήλης, ήρθε η ώρα να στείλετε τον αρθρογράφο στο σπίτι. Ευτυχώς με τον Theodor Holman δεν θα φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο. Σε ό,τι με αφορά, αρθρογράφος του Parool εφ’ όρου ζωής.
Job van Amerongen, Άμστερνταμ
«Ο Χόλμαν είναι ο λόγος που ξεκίνησα την εφημερίδα»
Προς έκπληξή μου Ο λόγος του τέσσερις αρνητικές επιστολές κατά των στηλών του Theodor Holman τη Δευτέρα.
Για μένα, αυτά τα άρθρα είναι ο κύριος λόγος για να ανοίξω την εφημερίδα αυτές τις μέρες, παρά τα ανάμεικτα ρεπορτάζ για τη Γάζα και, για παράδειγμα, τη ντροπή γύρω από τη λεγόμενη ισραηλινή επίθεση στο νοσοκομείο τον περασμένο μήνα, συμπεριλαμβανομένης της λάθος φωτογραφίας.
Συμμερίζομαι πλήρως την άποψη του Frits Barend, ο οποίος πρόσφατα επαίνεσε τον Theodor Holman και είπε ότι πρέπει να ανακηρυχθεί ο καλύτερος αρθρογράφος των τελευταίων δέκα ετών.
G. Schouten, Άμστερνταμ
“Παρακαλώ, ας μείνουμε στα οδοστρώματα”
Αυτό το έκανα πριν λίγο καιρό Ο λόγος του Ζητήθηκε σθεναρά να προστατεύσει το The Highest Word από άρθρα που υποβλήθηκαν για τον πόλεμο στη Γάζα. Τώρα φαίνεται ότι αυτό το όριο έχει μετατοπιστεί. Αρκετοί αναγνώστες έχουν εκφράσει την απογοήτευσή τους με τα άρθρα του Theodor Holman. Αυτό είναι κρίμα, γιατί υπάρχουν πολλά περισσότερα άρθρα και στήλες στην εφημερίδα που εκφράζουν τη φιλοπαλαιστινιακή θέση.
Παραδόξως, δεν βλέπω τίποτα από αυτά στο The Highest Word. Μήπως επειδή είμαστε ενωμένοι στην κρίση μας; Φοβάμαι πως όχι. Η κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη από αυτή τη σύγκρουση. Παρακαλώ, και πάνω απ’ όλα, ας γεμίσουμε το The Highest Word με τα άρθρα που παρουσιάζονται σχετικά με “οδικές κολώνες και λεπίδες ανεμόμυλων”. Ας ελπίσουμε ότι αυτό μας αποσπά την προσοχή από τη μιζέρια που κατακλύζουμε ούτως ή άλλως.
Marcel Burm, Berkel και Rodenrijs
«Μειώνεις τους ανθρώπους σε μια αφηρημένη, θρησκευτική έννοια»
Αγαπητέ Theodor, θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας σας για όλα τα άρθρα Ο λόγος του των τελευταίων ετών. Αλλά αφού διάβασα το άρθρο σας στις 7 Νοεμβρίου, έχω κάτι να ανησυχώ. Νομίζω ότι δεν είναι σωστό να συγχέουμε την παλαιστινιακή υπόθεση με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Από όσο μπορώ να καταλάβω από την περιορισμένη κατανόησή μου για το θέμα, αυτή η σύγκρουση δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία. Η αιματοχυσία του περασμένου μήνα στο Ισραήλ και τη Γάζα μας τρομοκρατεί όλους και φέρνει τους ανθρώπους ο ένας εναντίον του άλλου. Τα ανήσυχα ανθρώπινα όντα που υπερασπίζονται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ενός εγκλωβισμένου λαού απορρίπτονται καθώς «αυτή η φιλοπαλαιστινιακή ομάδα» τροφοδοτεί την πόλωση.
Δεν είναι καιρός να συνεχίσουμε να μιλάμε μεταξύ μας; Ακόμα κι αν οι απόψεις είναι τόσο μακρινές; Όπως ο δημόσιος διάλογος Ισραηλινών-Παλαιστινίων του Ιδρύματος Argan. Ή πρωτοβουλία των Itay Garmy και Sheher Khan. Θα ήταν χρήσιμο να διεξαγάγετε έναν πολιτικό δημόσιο διάλογο εάν κάποιος –με ένα στυλό εξίσου ωραίο όπως το δικό σας– υποδείκνυε επίσης τι πάει καλά στην ποικιλόμορφη πόλη μας.
Παρατηρώ γύρω μου ότι η απόχρωση συχνά χάνεται σε μια εποχή που εκτιθέμεθα στις πιο οδυνηρές, αφιλτράριστες εικόνες μέσω του τηλεφώνου μας. Τα γραπτά μέσα έχουν την ικανότητα να παρέχουν λεπτές αποχρώσεις όπως κανένα άλλο. Δεν είναι η πένα πιο δυνατή από το σπαθί; Ωστόσο, μιλώντας πάντα για «Εβραίους» και «Ισλάμ», οι άνθρωποι περιορίζονται σε μια αφηρημένη και θρησκευτική έννοια.
Η συνεχής αναζήτηση για αυτό που μας ενώνει δεν μπορεί να χαλαρώσει τώρα.
Αυτό που συνέβη στον καλό σας φίλο Theo van Gogh είναι μια μελανώδης μαύρη σελίδα στην ιστορία του Άμστερνταμ και της χώρας μας, αλλά σας παρακαλώ μην την αφήσετε να γίνει έδαφος αναπαραγωγής πικρίας και διχασμού σε αυτούς τους τεταμένους καιρούς.
Jorn Nützinger, Σιγκαπούρη
“Οι κολώνες του δρόμου απαιτούν σίγουρα όλη σας την προσοχή”
Είναι μυστήριο για μένα πώς μια σοβαρή εφημερίδα μπορεί να δημοσιεύει καθημερινά τα μισητά άρθρα του Τ. Χόλμαν, χωρίς να προσβάλλεται ούτε ένας αναγνώστης. Μάλλον επειδή Ο λόγος του δημοσιεύει το πολύ πέντε άρθρα ανά εφημερίδα και τα αποτρεπτικά τροχαία στα κανάλια απαιτούν όλη την προσοχή. Η μόνη απάντηση που έλαβα ήταν από μια γυναίκα που περιφρονώ πολύ για διάφορους λόγους: την Τίνκεμπελ. Η εφημερίδα σας με έπεισε ότι πρέπει να την ευχαριστήσω που τόλμησε να πει αυτό που συμβαίνει: γενοκτονία.
Mark van den Bergh, Burgerbrug (Βόρεια Ολλανδία)
«Η κατσαρόλα φώναξε το βραστήρα λάθος;»
Με έκπληξη διάβασα το άρθρο του Theodor Holman στις 7 Νοεμβρίου. Πέρα από το γεγονός ότι κατάφερε να εμπλέξει για άλλη μια φορά τον Theo van Gogh, είχα αμφιβολίες: έβαζε διπλή ειρωνεία ή κατηγορούσε τον βραστήρα; Ο Χόλμαν δυσκολεύεται να εκφράσει υποστήριξη στον παλαιστινιακό λαό και τον τοποθετεί στη γωνία του φασισμού και του αντισημιτισμού. Η παραμόρφωση διαφόρων μουσείων που συνέβη πριν από μιάμιση εβδομάδα περνάει επίσης από το μυαλό μου, αλλά ο Χόλμαν φαίνεται να το περιλαμβάνει και αυτό.
Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τον αντισημιτισμό σε αυτή την περίπτωση, άλλωστε επρόκειτο για έλλειψη υποστήριξης προς τους Παλαιστινίους(;). Επομένως, αυτό είναι το πολύ μια κριτική για την προσέγγιση του Ισραήλ. Αλλά θεωρώντας αμέσως το Ισλάμ ως επιθετικό του πολιτισμού μας με την ίδια (κακή) αναπνοή, κάνει ακριβώς το ίδιο λάθος με τους φασίστες και τους αντισημίτες.
Rogier van Katwijk, Amersfoort
«Αντί για σύνδεση αναζητάτε πόλωση»
Σε ό,τι με αφορά, το έχεις χάσει για λίγο, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες οι στήλες σου έχουν γίνει αδιάβαστες. Αν και είναι πυλώνας, βρίσκεται σε πολύ περίοπτη θέση και έχεις επιρροή εκεί. Αντί να είναι στοχαστικά και να προκαλούν σκέψη, τα άρθρα διαβάζονται σαν προσωπική βεντέτα. Αντί για σύνδεση, επιδιώκετε την πόλωση, ειδικά γράφοντας τις προσωπικές σας απόψεις ως αλήθεια.
Το να χαρακτηρίζεις το προσβλητικό σύνθημα ως έκκληση για γενοκτονία είναι γελοίο, διαβάστε για παράδειγμα την ανάλυση Ο λόγος του της 16ης Οκτωβρίου για τις διαφορετικές απόψεις επί του θέματος. Το περασμένο Σάββατο, εκτός από το μονόπλευρο –και για μένα ντροπιαστικό– άρθρο σου υπήρχε και ένα πολύ καλύτερο κομμάτι. Μερικές φορές είναι καιρός να σταματήσετε ή τουλάχιστον να αποστασιοποιηθείτε.
Δεν έχει νόημα αυτή η ανάρτηση, το ξέρω. Ωστόσο, ήθελα να απελευθερώσω την απογοήτευση.
Udo Göebel, Zaandam
