by Την περασμένη εβδομάδα οι Ηνωμένες Πολιτείες βομβάρδισαν στόχους στη Συρία. Αυτό γίνεται ως αντίποινα για επιθέσεις στα αρχηγεία των δυνάμεων του διεθνούς συνασπισμού στη Συρία και το Ιράκ. Αυτό συμβαίνει.
Bij de recentste Amerikaanse luchtaanvallen zijn een trainingskamp en een schuillocatie geraakt, zei de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin maandag. Het gaat om het derde Amerikaanse bombardement in ruim twee weken tijd.
De acties volgen op een reeks aanvallen met raketten en drones op Amerikaanse troepen en die van de internationale coalitie tegen terreurbeweging IS in Syrië en Irak.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Defensie zijn Amerikaanse en internationale troepen de afgelopen maanden al zeker 40 keer aangevallen, waarvan 22 maal in Syrië. Bij de aanvallen daar en in Irak zijn 56 gewonden gevallen. De VS heeft verspreid over beide landen nog een troepenmacht van zo’n 3.400 man.
‘VS zal waar en wanneer dan ook reageren’
Volgens het ministerie zitten groepen die door de Iraanse Revolutionaire Garde (IRG) worden gesteund achter de aanvallen. Deze eenheid hoort niet bij het reguliere leger en de Iraanse regering, maar valt direct onder ayatollah Ali Khamenei, de hoogste leider van het land.
“Als aanvallen van de door IRG gesteunde groepen aanhouden, dan heeft de VS het recht om zich te verdedigen door waar en wanneer dan ook actie te ondernemen”, waarschuwt het Amerikaanse ministerie van Defensie.
«Το Ιράν θέλει να υποδαυλίσει αναταραχή και να στρέψει τον κόσμο εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών»
Ο Peshmerge Morad, ένας Σύρος επιστήμονας που κατέφυγε στην Ολλανδία, λέει στο NU.nl ότι οι επιθέσεις πρέπει να εξεταστούν υπό το φως δύο σημαντικών ζητημάτων: το κενό εξουσίας στη Συρία και τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.
“Το Ιράν έχει παίξει εδώ και καιρό έναν ρόλο στη Συρία στη σκιά του εμφυλίου πολέμου. Προσπαθεί να υποδαυλίσει αναταραχές εκεί”, λέει ο Morad. «Αυτό έχει επιταχυνθεί από την αρχή της μάχης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς».
Σύμφωνα με τον Samer Al Ahmed, Σύρο ερευνητή στο Omran Center for Strategic Studies, το Ιράν σπέρνει αναταραχή φέρνοντας ορισμένες φυλές ή εθνοτικές ομάδες η μία εναντίον της άλλης στη Συρία. Σε άλλα μέρη, ομάδες που υποστηρίζονται από το Ιράν προσπαθούν να υποκινήσουν τον πληθυσμό παρουσιάζοντας την αμερικανική παρουσία ως κατοχική δύναμη.
“Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες τάχθηκαν τόσο ξεκάθαρα στο πλευρό του Ισραήλ αμέσως μετά την επίθεση της Χαμάς, έγινε ακόμη πιο εύκολο να χαρακτηριστούν οι Αμερικανοί ως κόμμα που διευκολύνει την κατοχή. Όχι μόνο στη Συρία και το Ιράκ, αλλά κυρίως μέσω του Ισραήλ στα εδάφη των Παλαιστινίων”, ο Αλ. εξηγεί ο Αχμέτ.
De situatie in Syrië: hoe zat het ook alweer?
In Syrië regeert de familie Assad al sinds de jaren zeventig met harde hand. De huidige president, Bashar Al Assad, is al sinds 2000 aan de macht.
De Arabische Lente sloeg in 2011 over op Syrië. Het leidde tot onrust en vervolgens een burgeroorlog. Sindsdien is er in het land een machtsvacuüm. Verschillende groeperingen maken nu in Syrië de dienst uit.
«Το Ιράν θέλει να καλύψει το κενό που θα μπορούσαν να αφήσουν πίσω οι ΗΠΑ»
Σύμφωνα με τον Morad και τον Al Ahmed, έχει προκύψει ένας λεγόμενος πόλεμος αντιπροσώπων. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο πλευρές πολεμούν μεταξύ τους έμμεσα. Σε αυτή την περίπτωση είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους από τη μια πλευρά και το Ιράν από την άλλη. Και αυτός ο αγώνας εκδηλώνεται με επιθέσεις σε χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ.
“Το Ιράν προσπαθεί να αυξήσει την πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες με αυτόν τον τρόπο. Διώκοντας τους Αμερικανούς συνεχώς και σε πολλά μέρη, θέλουν να καταστήσουν όσο το δυνατόν πιο δύσκολη την παραμονή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή”, λέει ο Al Ahmed. “Με αυτόν τον τρόπο, το Ιράν μπορεί να προετοιμαστεί για μια πιθανή αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Τότε μπορεί να καλύψει το κενό που αφήνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί”.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιλέγουν μια συντηρητική προσέγγιση
Αυτός ο πόλεμος αντιπροσώπων δεν έγινε εν μία νυκτί. Σύμφωνα με τον Al Ahmed, οι Αμερικανοί γνώριζαν από καιρό τις δραστηριότητες των ομάδων που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία και το Ιράκ, αλλά επέλεξαν μια προσεκτική προσέγγιση. «Φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον επέλεξε έναν ψυχρό πόλεμο αντί να ρισκάρει».
Ο Μοράντ το βλέπει επίσης ως εξής: “Τα μέρη της σύγκρουσης έδειχναν πάντα αυτοσυγκράτηση. Φαίνεται ότι αυτό γίνεται πρότυπο: μια παρατεταμένη μίνι σύγκρουση, που όμως επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους”.
Ο Αλ Άχμεντ διερωτάται επίσης εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η διεθνής κοινότητα ήταν πολύ προσεκτικοί στην απάντησή τους στο Ιράν και τις ομάδες που υποστηρίζονται από αυτήν τη χώρα. “Η επιρροή του Ιράν εκτείνεται τώρα από το Ιράκ στη Συρία και από τον Λίβανο μέσω της Χεζμπολάχ έως τους αντάρτες Χούθι στην Υεμένη. Η Τεχεράνη μπορεί τώρα να τραβήξει τα νήματα σε πολλά σημεία και να προκαλέσει αναταραχή”.
