αυτά είναι τα δέκα καλύτερα του Οκτωβρίου

Το 2019, ο φοροτεχνικός και δάσκαλος Frank Nellen έκανε το ντεμπούτο του Η χώρα των χουρμάδων και των πρίγκιπες. Το ντεμπούτο του πέρασε αρκετά απαρατήρητο. Θα δημοσιευθεί αυτόν τον μήνα Οι αόρατοι Αυτό δεν θα συμβεί, ελπίζει ο κριτικός Bo van Houwelingen: «Επιτέλους ένα μυθιστόρημα που δεν είναι γεμάτο συγγραφείς, αλλά γεμάτο ιστορίες».

«Ο μεγαλύτερος συγγραφέας διηγημάτων της Αμερικής του 20ου αιώνα». Έτσι το περιέγραψε ο μεταφραστής Sjaak Commandeur Raymond Carver (1938-1988) όταν κυκλοφόρησε η συλλογή. αρχάριοι το 2010. Για να το τονίσει για άλλη μια φορά, ο Commandeur επέλεξε 200 σελίδες αμετάφραστα στο παρελθόν έργα του Κάρβερ και τις πρόσθεσε σε διηγήματα που είχαν δημοσιευτεί στο παρελθόν (και μερικά δοκίμια). Το αποτέλεσμα είναι Μια μικρή ευλογία – Όλες οι ιστορίες, «η μεγαλύτερη και πιο όμορφη συλλογή που έχει εκδοθεί σε αυτή τη χώρα από τον μεγάλο δάσκαλο», γράφει ο Χανς Μπούμαν.

Ο συγγραφέας θρίλερ MJ Arlidge (1974) είναι περισσότερο γνωστός για την επιτυχημένη σειρά του Inspector Helen Grace, αλλά τώρα δείχνει τη μαεστρία του σε ένα εξαιρετικό αυτόνομο: Οφθαλμός αντί οφθαλμού. Στον πρόλογό του, κάτι σπάνιο στα θρίλερ, ο συγγραφέας σημειώνει ότι άντλησε την ιστορία του σε μεγάλο βαθμό από την πραγματικότητα. ‘Οφθαλμός αντί οφθαλμού είναι ένα από τα καλύτερα θρίλερ της χρονιάς», λέει ο Rob van Scheers.

Προφανώς λειτουργεί Εργασίες για το σπίτιτο νέο μυθιστόρημα της Marja Pruis, για μια κακομαθημένη γουέστερν με έναν ασήμαντο χαρακτήρα πρώτο παγκόσμιο πρόβλημα: βοήθεια, έχω βοήθεια με τις δουλειές του σπιτιού. Αλλά στην πραγματικότητα – και αυτή είναι η δύναμη της Marja Pruis, που πάντα ξέρει πώς να συνδέει το ασήμαντο με το σημαντικό – το μυθιστόρημα αναφέρεται στην ταξική, την ταξική κοινωνία και πώς να την αντιμετωπίσεις, γράφει ο Bo van Houwelingen.

Την άνοιξη του 2020, η Connie Palmen έγραψε μετά από αίτημα των εκδοτών του βιβλίου de Volkskrant ένα υπέροχο κομμάτι για την Αμερικανίδα συγγραφέα Τζόαν Ντίντιον, της οποίας η συλλογή δοκιμίων είχε μόλις εκδοθεί. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν πιο όμορφα κομμάτια του Palmen, κυρίως για γυναίκες και κάποτε για έναν άντρα, τον Philip Roth. Αυτά τα κομμάτια αποτέλεσαν τη βάση για τα δοκίμια στο Κυρίως γυναίκες στην οποία η Πάλμεν διερευνά τι σημαίνει να είσαι γυναίκα και συγγραφέας, βασιζόμενη σε θέματα «αυτοσυγκράτησης» και «ειλικρινούς».

Το 2012, ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και παρουσιαστής Anil Ramdas, γεννημένος το 1958, αυτοκτόνησε και αυτό το πικρό τέλος σημαίνει ότι κάποιος διαβάζει αυτόματα αυτή τη βιογραφία ως μια τραγική ιστορία, μια αδυσώπητη παρακμή, ακόμα κι αν η ζωή του Ramdas είχε μεγάλη επιτυχία. Η Karin Amatmoekrim, που πρόσφατα πήρε το διδακτορικό της για αυτή την εξαιρετική βιογραφία, διορθώνει την εικόνα που προέκυψε από τα μοιρολόγια ενός ξεριζωμένου μετανάστη, ενός αιώνιου αναζητητή, πάντα στη μάχη, άστεγου. Ο Aleid Truijens θα ήθελε να διαβάσει περισσότερα για τον άνδρα, τον χαρακτήρα του και την ιδιωτική του ζωή, στην οποία γινόταν όλο και πιο δυστυχισμένος.

Οι άνθρωποι είναι «σκουπίδια και σκουπίδια», γράφει η Delphine Lecompte Άγρια γράμματα σε άγριους, και έτσι σκέφτεται τον εαυτό της. αλλά αυτό το ογκώδες βιβλίο επιστολών, στο οποίο απευθύνεται σε περισσότερα από πενήντα είδωλα (κυρίως ροκ σταρ), είναι γεμάτο ζωντάνια, ίσως ακόμη περισσότερο από τις ποιητικές συλλογές του Λεκομπτ και τα τρία μέρη του ντεμπούτου του σε πεζογραφία Προστάτης των περιθωριοποιημένων, γράφει ο Maarten Steenmeijer.

Ακόμη και πριν από το ντεμπούτο του μυθιστόρημα Δίπλα στη μεγάλη φωτιά που δημοσιεύτηκε, που διαδραματίζεται λίγο πριν και λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Alice Winn είχε τη φήμη της σεναριογράφου και δεν είναι τυχαίο ότι το βιβλίο της είναι τόσο γεμάτο από σαφώς κινηματογραφικές σκηνές. Δίπλα στη μεγάλη φωτιά Αμέσως μετά τη δημοσίευσή του χαιρετίστηκε με μεγάλη επιτυχία από τον αμερικανικό και βρετανικό Τύπο, τώρα και από τους Ολλανδούς.

Με την Cassandra, η Niña Weijers (1987) επιχειρεί για πρώτη φορά το αληθινό έγκλημα. Το βιβλίο του αναφέρεται σε μια γνωστή υπόθεση αγνοουμένων: την εξαφάνιση της 17χρονης Cassandra van Schaijk το 2007, μετά από μια βραδινή έξοδο σε ένα νυχτερινό κέντρο στο Almere. Είχε χάσει το τελευταίο λεωφορείο στις τέσσερις παρά τέταρτο και δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι. Τρεις εβδομάδες αργότερα το σώμα του βρέθηκε στο Noorderplassen.

Η Weijers συνάντησε την ιστορία όταν έζησε για λίγο στο Almere. Η συγγραφή αυτού του βιβλίου αποδείχτηκε πιο επίπονη από όσο πίστευε προηγουμένως, αλλά το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συναρπαστικό, γράφει η Emilia Menkveld.

Το διήγημα «Under the Blackberries» στο Glory and Glory είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Erwin Mortier, που αφηγείται λακωνικά την ιστορία μοναχικών, χαμένων φιγούρων. Είναι όμορφες ιστορίες, γράφει ο Gé Vaartjes. δεν έχουν σχεδόν οικόπεδο. Στην πρώτη ιστορία, για παράδειγμα, ένας μεσήλικας επισκέπτεται ξανά τον παιδικό του έρωτα τον Willem, ο οποίος μόλις έκλεισε τα 19, και βιώνει μια σύντομη περίοδο πάθους και ευτυχίας σε μια ατμόσφαιρα της οποίας ο Mortier είναι κύριος: αυτή της μελαγχολίας, του αισθησιασμού, γόνος, στέγη και μετακίνηση.

11. Flip Maarschalkerweerd: οι καθυστερημένοι

Νωρίτερα αυτό το μήνα αποκαλύφθηκε ότι ο πρίγκιπας Bernhard ήταν μέλος του NSDAP. Η είδηση ​​ήταν σε υποσημείωση Οι καθυστερημένοι από τον Flip Maarschalkerweerd, πρώην διευθυντή των Βασιλικών Αρχείων Οικιακής Χρήσης. Το βιβλίο του είναι μια πολύ – ίσως και λίγο – λεπτομερής μελέτη της τύχης της βασιλικής οικογένειας στα χρόνια του πολέμου 1940-1945, όταν η βασιλική οικογένεια ήταν ευκατάστατη στο Λονδίνο και την Οτάβα. Όσοι επιμένουν ανταμείβονται, γράφει ο Jan Tromp: το βιβλίο καταλήγει σε μια αριστοτεχνική συμφωνία με τη Wilhelmina.

Maarschalkerweerd: «Υπάρχει λίγο «βασιλικό» στον τρόπο με τον οποίο η Wilhelmina αντιμετώπισε ορισμένους από τους πιστούς υπαλλήλους της μετά τον πόλεμο. Έχει δείξει ότι είναι στενόμυαλος και αδίστακτος απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους ».