Γνώμη | Όλα σταματούν μέσα, και αυτό είναι εξαιρετικά αφελές

Υπάρχει μεγάλη διεθνής προσοχή για τις επερχόμενες ολλανδικές εκλογές. Ψάξτε για το FAZ εκεί, The Guardian, Suddeutsche ZeitungARD ή Deutsche Welle αλλά τελικά. Στις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, οι άνθρωποι ήταν πάντα συνηθισμένοι στη φασαρία και τη διασκέδαση στην πολιτική στη Χάγη: υπήρχε πάντα ένα νέο πάρτι ή ένα άλλο νέο παιδί στη γειτονιά. Αλλά ανεξάρτητα από τα εκπληκτικά πράγματα που συνέβησαν, ο Mark Rutte αναδυόταν πάντα ως πρωθυπουργός.

Τώρα είναι τελείως διαφορετικό. Με την αποχώρηση του Μαρκ Ρούτε, η Ολλανδία αφήνει μεγάλο κενό, ειδικά στις Βρυξέλλες. Και δεν είναι ακόμα απολύτως σαφές ποιος θα γίνει ο διάδοχος του Rutte στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αρχηγών Κυβερνήσεων μετά από 13 χρόνια. Αυτός ο αγώνας είναι ανοιχτός και αναποφάσιστος. Υπάρχει απτός δισταγμός μεταξύ του εκλογικού σώματος σχετικά με το εάν έχει προκύψει ο σωστός αντικαταστάτης του Rutte.

Υπάρχει και κάτι άλλο θεαματικό σε αυτές τις εκλογές που οι ξένοι παρατηρητές παρατηρούν με μεγάλη γοητεία: είναι αυτό που θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει «εξέγερση του πολιτικού κέντρου». Αυτή τη φορά η κοινωνική αναταραχή και η πολιτική δυσπιστία δεν εκφράζονται στα πλάγια, όχι μέσω του δεξιού λαϊκισμού, αλλά στο πολιτικό κέντρο. Φορέας όλων αυτών είναι το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο του Omtzigt, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «εποικοδομητικό αντικατεστημένο». Ένα κόμμα που θέλει να συμμετέχει στην κυβέρνηση για να βελτιώσει τη διακυβέρνηση.

Αφήστε τον Τραμπ μια σκιά

Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει ανησυχία για την ευθραυστότητα των δυτικών δημοκρατιών. Οι κοινωνικές εντάσεις και ανισότητες προκαλούν πολιτική δυσπιστία, κατακερματισμό και πόλωση. Η Γαλλία είναι βαθιά διχασμένη μεταξύ Μακρόν και Λεπέν. Στη Σουηδία και την Ιταλία, λαϊκιστικά κόμματα έχουν έρθει στην εξουσία. Στη Γερμανία, η Alternative für Deutschland αναπτύσσεται σε δημοσκοπήσεις και περιφερειακές εκλογές. Το AfD είναι το πιο καφέ δεξιό λαϊκιστικό κόμμα στην Ευρώπη. Είναι κακό σημάδι ότι αυτό το κόμμα κάνει τόσο δυνατές εισβολές στην ευρωπαϊκή καρδιά της Γερμανίας.

Η άλλοτε κυρίαρχη Δύση αμφισβητείται από αυταρχικές δυνάμεις. Ακριβώς τότε χρειάζονται σταθερές δυτικές δημοκρατίες, αλλά τα μηνύματα είναι διαφορετικά. Απλώς δείτε τη σκιά που θα ρίξει στον κόσμο μια πιθανή νέα προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.

Επίσης, για το λόγο αυτό δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις ολλανδικές εκλογές και στην εξέγερση στο πολιτικό κέντρο. Ή ίσως καλύτερα: μια νέα ευθυγράμμιση ή επανεφεύρεση του πολιτικού κέντρου. Τουλάχιστον αυτό θα μπορούσε να είναι, αλλά δεν είναι σίγουρο.

Χωρίς ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά δεν υπάρχει ευημερούσα στρατηγική «θέτουμε τους πολίτες της σε προτεραιότητα».

Πώς μπορούν να χαρακτηριστούν περαιτέρω οι ολλανδικές εκλογές; Στα μάτια των ξένων, αυτά θεωρούνται και ως εξέγερση της υπαίθρου ενάντια στην αλαζονεία των μεγαλουπόλεων. Ο κηδεμόνας μιλά αυτή την εβδομάδα σε αυτό το πλαίσιο γιαNitrogen Wars: Η εξέγερση των Ολλανδών αγροτών που συγκλόνισε ένα έθνος‘. Δεν έχει διαφύγει της προσοχής τους ότι τόσο το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο (NSC) όσο και το άλλο νέο μεσαίο κόμμα, το BBB, έχουν τις ρίζες τους στα ανατολικά της Ολλανδίας. Αυτά τα κόμματα αντιπροσωπεύουν τις λεγόμενες ξεχασμένες περιοχές της Ολλανδίας. Υπερασπίζονται τις αγροτικές περιοχές που έχουν παραμεληθεί στη νεοφιλελεύθερη εποχή που κερδίζει τα πάντα και έχουν δεχθεί έντονη πίεση από την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.

Γι’ αυτό αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν να ονομαστούν και κλιματικές. Με τον Φρανς Τίμερμανς, τον αρχιτέκτονα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, στον ρόλο του Πράσινου Πάπα των Βρυξελλών. Τώρα ηγείται μιας κοκκινοπράσινης εκστρατείας στη χώρα των διαδηλώσεων των αγροτών ενάντια στην πολιτική του αζώτου. Αυτό παρακολουθείται με μεγάλο ενδιαφέρον και στις Βρυξέλλες.

Περιορισμένη και ελεγχόμενη μετανάστευση

Τέλος, μπορούμε να μιλήσουμε για εκλογές για το μεταναστευτικό. Δεν είναι χωρίς λόγο ότι η τελευταία κυβέρνηση Rutte απέτυχε όσον αφορά την πολιτική ασύλου. Όσοι βασίζονται στην προεκλογική εκστρατεία, αλλά και στην εκτενή έρευνα γειτονιάς του NRC, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ονομάσουν αυτές τις εκλογές «Πρώτα οι δικοί σας άνθρωποι» και «Η Ολλανδία είναι γεμάτη». Από αριστερά προς τα δεξιά, φαίνεται ξαφνικά να υπάρχει συναίνεση ότι η μετανάστευση πρέπει να περιοριστεί και να ελεγχθεί, επειδή το άθροισμα της μετανάστευσης εργατικού δυναμικού, της μετανάστευσης ασύλου και της μετανάστευσης σπουδών ασκεί υπερβολική πίεση στις δομές.

Η αιτία που πυροδοτεί φαίνεται να είναι πάνω από όλα η τεράστια κρίση ακινήτων («με προτεραιότητα για τους κατόχους καθεστώτος»). Έχει επικρατήσει η άποψη ότι η μετανάστευση δεν πρέπει πλέον να μας αφορά μόνο. Ζητείται: έλεγχος και όρια. Αυτό θα είναι το πιο σημαντικό καθήκον της επόμενης κυβέρνησης, ανεξάρτητα από τη σύνθεσή της.

Η μετανάστευση και η στέγαση ήταν η κύρια ανησυχία των ψηφοφόρων. Αυτό έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές τις τελευταίες ημέρες, αλλά παραμένει έκπληξη το πόσο εθνικά είναι τα εκλογικά θέματα και οι συζητήσεις. Δύο πόλεμοι, μισή φωτιά στον κόσμο: δεν αρκούν για να ανατρέψουν το όραμα που απορροφά τον εαυτό του. Όλα σταματούν μέσα. Αυτό είναι εξαιρετικά αφελές, γιατί τα θέματα που απασχολούν τους ανθρώπους έχουν όλα διεθνή αίτια. Ή ζητήστε μια ευρωπαϊκή λύση. Δεν είναι δυνατό να βάζεις τον λαό σου πρώτο χωρίς το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς εταίρους μας. Χωρίς μια εσωτερική αγορά και μια ευρωπαϊκή πολιτική καινοτομίας δεν είναι δυνατόν να προηγηθούν οι ευημερούντες πολίτες.

Η κοινωνική ασφάλιση και η διοικητική κουλτούρα είναι τα μοντέρνα θέματα της στιγμής. Σύλληψη σε εθνικό επίπεδο. Αλλά διακυβεύεται κάτι πολύ μεγαλύτερο: η κοινωνική ασφάλιση της Ολλανδίας. Από την Ευρώπη. Από τη Δύση. Της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες.

ωρολογιακές βόμβες

Δύο ωρολογιακές βόμβες χτυπούν αυτές τις εκλογές. Το πρώτο είναι η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ, με απρόβλεπτες συνέπειες για την Ουκρανία και τις διατλαντικές σχέσεις. Η Ολλανδία και η Ευρώπη δεν είναι καθόλου έτοιμες για αυτό. Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας μπορεί να έβαλε τέλος στη γεωπολιτική αφέλεια, αλλά η αμυντική δύναμη της Ευρώπης απέχει ακόμα πολύ από το να είναι στο ίδιο επίπεδο. Η ΕΕ παραμένει χρονίως πολύ διχασμένη για να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή και ξεκινά μια νέα και περίπλοκη περιπέτεια διεύρυνσης.

Η δεύτερη ωρολογιακή βόμβα είναι ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στη Γάζα. Αυτό έφερε στην επιφάνεια τα πολυπολιτισμικά ρήγματα της 11ης Σεπτεμβρίου και του Charlie Hebdo. Οι μαζικές φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις είναι ένα μείγμα δικαιολογημένης κριτικής για τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, τον αντισημιτισμό και την αντιδυτική αναταραχή. Ως εκ τούτου, αποτελούν πιθανό κίνδυνο για την κοινωνική ειρήνη στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Άμστερνταμ.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παίζουμε κρυφά με τον εξωτερικό διεθνή κόσμο κατά τις εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ο κόσμος δεν παίζει με την Ολλανδία.

Διαβάστε επίσης
Στο εξωτερικό ο Πρωθυπουργός μας εκπροσωπεί όλους