by
Η λεγόμενη Συνθήκη για τις Συμβατικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη χρονολογείται από το 1990 και θέτει όρια στον αριθμό των συμβατικών όπλων που μπορούν να κατέχουν οι χώρες. Το 2007, η Ρωσία ανέστειλε εν μέρει τη συμμετοχή της. Από το 2015, η χώρα σταμάτησε κάθε συμμετοχή στη συνθήκη, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών ενημέρωσης και επαλήθευσης (συμπεριλαμβανομένων των επιθεωρήσεων), που θεωρούνται σημαντικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης σε περιόδους αυξανόμενων εντάσεων.
Η Ρωσία την Τρίτη χαρακτήρισε τη συνθήκη «ιστορία», που χρονολογείται από μια εποχή που «μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας βασισμένη στη συνεργασία φαινόταν ακόμα δυνατή». Ακόμη και η διατήρηση της συνθήκης είναι πλέον ενάντια στα «θεμελιώδη συμφέροντα ασφάλειας» της Ρωσίας.
Το ΝΑΤΟ καταδίκασε την αποχώρηση της Ρωσίας την Τρίτη, σε μια δήλωση που ανέφερε επίσης ότι ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας παραβιάζει τη συνθήκη. Οι σύμμαχοι αναγνωρίζουν τη συνθήκη ως «ακρογωνιαίο λίθο» της ευρωπαϊκής τάξης ασφάλειας, αλλά πιστεύουν ότι μια κατάσταση στην οποία επιβάλλουν περιορισμούς στους εαυτούς τους στο πλαίσιο της συνθήκης ενώ η Ρωσία όχι είναι «αβάσιμη». Γι’ αυτό αναστέλλουν τη συνθήκη «για όσο διάστημα χρειαστεί».
‘Απαράδεκτος’
Σε ξεχωριστή δήλωση, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν δήλωσε ότι οι στρατιωτικοί περιορισμοί στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους είναι «απαράδεκτοι» όσο η Ρωσία, η οποία έχει τις μεγαλύτερες χερσαίες δυνάμεις στην Ευρώπη, συνεχίζει τον επιθετικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας με την ανάπτυξη μονάδων. ότι η συνθήκη έχει στόχο να σπάσει και να περιορίσει». Η αναστολή «θα ενισχύσει τις αποτρεπτικές και αμυντικές ικανότητες της συμμαχίας με την άρση των περιορισμών που επηρεάζουν τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη μονάδων και τις στρατιωτικές ασκήσεις».
Αφού η Ρωσία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αποχωρήσει από τη συνθήκη νωρίτερα αυτό το έτος, άλλες χώρες που συμμετέχουν στη Συνθήκη CFE βρέθηκαν αντιμέτωπες με μια επιλογή: να αποσυρθούν επίσης ή να αναστείλουν τη συμμετοχή. Οι Κάτω Χώρες τονίζουν ότι τελικά ελήφθη συνειδητή απόφαση για την αναστολή της συνθήκης «για τη διατήρηση της συνθήκης».
Υπήρξαν επίσης εκκλήσεις για συνέχιση της εφαρμογής της Συνθήκης CFE, ακόμη και χωρίς τη Ρωσία, επειδή η απαιτούμενη διαφάνεια θα μπορούσε να είναι χρήσιμη σε άλλες κρίσεις, όπως αυτή μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας. Η Λευκορωσία, η οποία αρχικά ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει να συμμετέχει στη Συνθήκη CFE, ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι αποφάσισε να την αναστείλει.
Σειρά ραντεβού
Η Συνθήκη CFE ήταν μέρος μιας σειράς συμφωνιών που έθαψαν το τσαντάκι μεταξύ των πρώην εχθρών του Ψυχρού Πολέμου, μαζί με τη Συνθήκη INF του 1987 (η οποία εισήγαγε την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη), τη Συνθήκη Εκτόξευσης του 1991 (η οποία όρισε όρια στον αριθμό των στρατηγικών πυρηνικών όπλων) και τη Συνθήκη Ανοικτών Ουρανών του 1992 (βάσει της οποίας οι συμμετέχουσες χώρες άνοιξαν τον εναέριο χώρο τους μεταξύ τους για εναέρια αναγνώριση).
Τώρα λίγα από αυτά απομένουν: η Συνθήκη INF έχει καταστραφεί και τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ρωσία έχουν αποσυρθεί από τους Ανοιχτούς Ουρανούς. Αυτό που εξακολουθεί να υπάρχει είναι το New Start (διάδοχος του Start, το οποίο λήγει το 2026) και το λεγόμενο Έγγραφο της Βιέννης, ένας μηχανισμός ανταλλαγής πληροφοριών και αμοιβαίων επιθεωρήσεων από το 1990. Προέρχεται από τις Συμφωνίες του Ελσίνκι του 1975, και όλοι συμμετέχουν σε αυτό κράτη μέλη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Αλλά φέτος η Ρωσία αρνήθηκε να μοιραστεί στρατιωτικές πληροφορίες βάσει αυτού του μέσου.
Την περασμένη εβδομάδα, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα αποκυρώσει επίσης τη Συνθήκη Απαγόρευσης των Πυρηνικών Δοκιμών, υποστηρίζοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επικύρωσαν ποτέ αυτή τη συνθήκη (την οποία έχουν υπογράψει).
