by «Έχουν περάσει τρεις μήνες από την τελευταία φορά που χρησιμοποίησα μπότοξ και αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω δεν θα είχα ξεκινήσει ποτέ. Αισθάνομαι τόσο ανόητη που ούτως ή άλλως ενέδωσα, παρόλο που οι φίλοι και η οικογένειά μου λένε ότι δεν μπορούσα να τα προβλέψω όλα. Αλλά θα έπρεπε να είχα ενεργήσει με την πρώτη μου αντίδραση, το συναίσθημά μου μου είπε αμέσως να μην το κάνω. Αν το είχα ακούσει, θα μου είχε γλιτώσει από πολλή δυστυχία και πόνο».
“Υποφέρω από έντονους πονοκεφάλους και κρίσεις ημικρανίας για τουλάχιστον δέκα χρόνια. Αυτό ξεκίνησε στην εφηβεία μου και εξακολουθεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο στην καθημερινότητά μου. Εάν κλείσω ραντεβού με έναν φίλο, μπορεί να χρειαστεί να ακυρώσω επειδή έχω ένας πονοκέφαλος. Τόσες φορές τα σχέδιά μου καταστράφηκαν από αυτό και έχασα πάρτι ή έπρεπε να εμφανιστώ άρρωστος στη δουλειά. Απογοητεύτηκα.”
Μέτωπο τεταμένο και ακίνητο
“Πριν από τρεις μήνες είχα ένα ραντεβού με τον νευρολόγο. Με τα χρόνια δοκίμασα διάφορα φάρμακα για πονοκεφάλους, αλλά τίποτα δεν βοήθησε. Μετά ο γιατρός μου πρότεινε τη δυνατότητα να κάνω ένεση μπότοξ. Μου είπε ότι αυτό θα μπορούσε να με βοηθήσει πολύ. παθήσεις.Δεν είμαι λάτρης του μπότοξ και είπα αμέσως ότι δεν θα το έκανα.Επίσης δεν μου αρέσει καθόλου όταν κάποιος έχει δύσκαμπτο και ακίνητο μέτωπο λόγω μπότοξ.Το συνδέω με τη ματαιοδοξία και ως θεραπεία για τις ρυτίδες, γιατί όχι;Να αφήσω τον εαυτό μου να το κάνει ως είκοσι επτά χρονών;
Αλλά σύμφωνα με τον γιατρό μου, το μπότοξ θα ισοπέδωσε τους μύες στο κεφάλι μου και αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει με την πίεση στο κεφάλι μου, που μου προκαλούσε πόνο. Οι κρίσεις ημικρανίας μου ήταν φρικτές. Αυτός δεν είναι ένας φυσιολογικός πονοκέφαλος που υποχωρεί με την παρακεταμόλη. Συχνά ξαπλώνω στο κρεβάτι για μια ολόκληρη μέρα με τις κουρτίνες κλειστές, γιατί ακόμα και το φως προκαλεί πόνο. Επειδή ο γιατρός μου ήταν τόσο πεπεισμένος ότι το μπότοξ μπορούσε να με βοηθήσει, αποφάσισα να κλείσω ένα ραντεβού».
“Φυσικά έκανα κάποια έρευνα εκ των προτέρων. Έψαξα στο διαδίκτυο πληροφορίες σχετικά με πιθανές παρενέργειες. Διάβασα ότι μόνο ένας στους χίλιους έχει αλλεργική αντίδραση. Αυτό με ανησύχησε λίγο, γιατί είμαι αλλεργικός σε πολλά πράγματα: ορισμένα σαμπουάν, κρέμες και αρώματα, αλλά και φουντούκια και γάλα. Αλλά ο γιατρός μου είπε ότι σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζονται αλλεργίες με το μπότοξ και αυτό με καθησύχασε».
Μετά από δεκαπέντε λεπτά, επιστρέψτε έξω
«Η πραγματική θεραπεία έγινε στο νοσοκομείο από τον νευρολόγο και πήγε καλά. Ήμουν νευρικός γιατί δεν ήξερα τι να περιμένω και φοβόμουν ότι θα πονούσα.
Δεν ήταν τόσο κακό. Μου έκαναν αρκετές ενέσεις στο μέτωπό μου και κοντά στα φρύδια μου. Μετά από δεκαπέντε λεπτά επέστρεψα έξω με μια αίσθηση γαλήνης. Ήλπιζα να απαλλαγώ επιτέλους από αυτόν τον πονοκέφαλο».
“Προς το βράδυ παρατήρησα ότι τα βλέφαρά μου ήταν λίγο πρησμένα. Δεν το σκέφτηκα πολύ. Αλλά όταν ξύπνησα το επόμενο πρωί, μετά βίας μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου. Ήταν εντελώς πρησμένα και κόκκινα, έπαθα σοκ , ένιωσα άρρωστος. Κάλεσα αμέσως τον γιατρό μου. Του έστειλα μερικές φωτογραφίες και αργότερα μου επέτρεψαν να έρθω.”
“Επιβεβαίωσε ότι είχα αλλεργική αντίδραση στο μπότοξ. Δεν το είχε ξαναζήσει, σύμφωνα με τον ίδιο ήμουν απλά άτυχος. Δυστυχώς δεν μπορούσε να κάνει πολλά για μένα, το μπότοξ έπρεπε να φθείρεται μόνο του και χρειάστηκε περίπου τρεις μήνες.
Μετά με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να περπατήσω έτσι για τρεις μήνες, σωστά; Ανάθεμα, σκέφτηκα. Έπρεπε να σταθώ στη θέση μου και να μην το κάνω. Τα συναισθήματά μου τα είπαν όλα, το είχα αγνοήσει και τώρα αντιμετώπιζα τις συνέπειες».
Δεν έχει νόημα να το κοιτάς
“Εκτός από τα χοντρά βλέφαρα, το κεφάλι μου έγινε κόκκινο και ζεστό, άρχισε επίσης να φαγούρα και να πονάει. Το σώμα μου απλά αντιδρά πολύ βίαια σε ουσίες που δεν ανήκουν εκεί. Στο τέλος, χρειάστηκε να πάρω άρρωστο για μερικές ημέρες επειδή πονούσα πολύ και δυσκολευόμουν να δω από τα μάτια μου, μου έδωσαν μερικά αντιαλλεργικά χάπια που σιγά σιγά μείωσαν ελαφρά το πρήξιμο, αλλά δυστυχώς δεν εξαφανίστηκαν τελείως.
Δεν έβγαινα έξω για εβδομάδες γιατί ντρεπόμουν για την εμφάνισή μου και δεν ήθελα να με κοιτάζουν. Μερικές φορές φοβόμουν ότι δεν θα ήμουν ποτέ ξανά η ίδια».
“Τώρα η αλλεργική αντίδραση είναι μόλις ορατή, μόνο το πρωί τα μάτια μου είναι ακόμα λίγο πρησμένα. Ελπίζω να εξαφανιστεί σύντομα. Μοιράζομαι την ιστορία μου γιατί ελπίζω και άλλοι να μάθουν από αυτήν. Κάντε την έρευνά σας, γιατί είναι πιθανό να αντιμετωπίζετε πολλά προβλήματα εάν είστε ευαίσθητοι σε αυτό, όπως εγώ, ακόμα κι αν το κάνετε από καλό γιατρό».
Αγκαλιάστε τις ρυτίδες
“Δέχθηκα θεραπεία στο νοσοκομείο, σίγουρα όχι χάρη σε μια σκιερή προσφορά από κάποιον χωρίς ιατρική εμπειρία. Ωστόσο, πήγε στραβά. Είπα στον γιατρό μου ότι δεν θα κάνω ποτέ ξανά μπότοξ. Ούτε όταν είμαι μεγαλύτερος. Απλώς θα το κάνω μέχρι τότε θα πρέπει να αγκαλιάσω τις ρυτίδες μου».
Για λόγους απορρήτου, το όνομα της Eline άλλαξε.
Δεν θέλετε να χάσετε ούτε ένα επεισόδιο αυτής της ενότητας; Στη συνέχεια, κάντε κλικ στην ετικέτα Ποτέ ξανά στο κάτω μέρος και, στη συνέχεια, κάντε κλικ στην επιλογή “Ακολουθήστε” επάνω αριστερά.
Ποτέ ξανά?
Θέλετε επίσης να πείτε την ιστορία σας και να πείτε αυτό που «δεν θα θέλατε να ζήσετε, να κάνετε ή να μην ξανακάνετε ποτέ»; Είμαστε περίεργοι για την ιστορία σας. Γράψτε μας στο weekendmagazine@rtl.nl
