by
Είναι το είδος της συζήτησης που προτιμά να μείνει μακριά ο Pieter Omtzigt, το πρωί της Κυριακής στο WNL στο NPO 1. Υπάρχουν επτά συμμετέχοντες, ο καθένας με τη δική του θέση, που συζητούν πάντα σε ομάδες των τεσσάρων και υπάρχουν κόκκινα και πράσινα φώτα για να υποδηλώνουν την αποδοκιμασία ή έγκριση. Χρειάζονται συνολικά 45 λεπτά.
Ο Nicolien van Vroonhoven, ο νούμερο δύο της Omtzigt στη λίστα του New Social Contract (NSC), προφανώς δεν είδε καμία αντίρρηση σε αυτόν τον τύπο. Επειδή είναι μία από τις συμμετέχουσες σε αυτό που το WNL αποκαλεί παραδοσιακά τη συζήτηση για τους επιλαχόντες, έναν ωραίο τρόπο να βλέπεις άλλα πρόσωπα εκτός από τους αρχηγούς των κομμάτων.
Σχετικά με τον Συγγραφέα
Ο Remco Meijer είναι πολιτικός δημοσιογράφος από de Volkskrant και γράφει για τη δικαιοσύνη και τη βασιλική οικογένεια.
Διαβάστε τα πάντα για τις εκλογές της Βουλής των Αντιπροσώπων εδώ.
Αυτό μεταφράζεται στη γνώριμη παρουσία πολιτικών όπως η Mona Keijzer (νούμερο δύο του CDA το 2012 και το 2017, τώρα του BBB), η Fleur Agema (η οποία με περηφάνια ισχυρίζεται ότι είναι η αντιπρόεδρος του αρχηγού του κόμματος PVV, Geert Wilders για την έκτη χρόνο) και των αρχηγών φατριών Sophie Hermans (VVD) και Jan Paternotte (D66).
Νέα πρόσωπα
Στη δεύτερη θέση, δίνεται προσοχή πάνω απ’ όλα σε λιγότερο γνωστά πρόσωπα: τον πρώην βουλευτή του CDA Van Vroonhoven. Η Eline Vedder του παλιού CDA, μέλος του Κοινοβουλίου από τον Μάιο, που ανακοινώθηκε από τον παρουσιαστή Rick Nieman ως «αγρότης από το Drenthe». και εκ μέρους της GroenLinks-PvdA, η σύμβουλος του Tilburg Esmah Lahlah. Πώς τα καταφέρνουν;
Ενώ στη συζήτηση της Παρασκευής στο Radio 1 το VVD (Dilan Yesilgöz) και το PVV (Geert Wilders) συγκρούστηκαν κυρίως, εδώ οι βίαιες ανταλλαγές λέξεων μεταξύ Lahlah και Hermans είναι εντυπωσιακές. Το VVD περιλάμβανε τη δήλωση “Η έλλειψη στέγης απαιτεί περιορισμούς μετανάστευσης”. Η Lahlah πιστεύει ότι αυτό είναι πολύ απλοϊκό, ειδικά εάν ο Hermans ισχυρίζεται επίσης ότι οι κάτοχοι καθεστώτος έχουν προτεραιότητα στην κατανομή κατοικιών.
«Βάζετε ομάδες μεταξύ τους», λέει η Lahlah. «Αφήσαμε τη στέγαση στην αγορά, μια γιορτή για όλους τους ενεχυροδανειστές. Είναι καιρός να ανακτήσουμε τον έλεγχο, σε ό,τι μας αφορά, με ένα στεγαστικό ταμείο ».
Ο Van Vroonhoven προσθέτει ότι ήταν το VVD που ήταν υπεύθυνο τα τελευταία δώδεκα χρόνια. «Ίσως η λύση βρίσκεται στη νέα διοίκηση».
‘Αρκετά ξεδιάντροπος’
Ακολουθεί σύγκρουση και με τη θέση της Lahlah. Στο μπλοκ Ασφαλείας η GL-PvdA αναφέρει: “Η αστυνομία έχει παραμεληθεί εδώ και χρόνια.” Hermans: «Πιστεύω ότι είναι εντελώς ξεδιάντροπο για το GL-PvdA να το λέει αυτό. Στην πραγματικότητα επενδύουμε στην αστυνομία ». Ο Hermans παραδέχεται ότι οι περικοπές έγιναν το 2012, «αλλά μάθαμε από αυτό».
Η Lahlah υπερασπίζεται τη θέση της λέγοντας: «Αποτυχήσαμε την αστυνομία και μαζί της την κοινωνία μας». Εδώ ο Vedder βλέπει μια ευκαιρία να τονίσει ένα σημείο του CDA. «Η ικανότητα της αστυνομίας στην περιοχή είναι κάτω από το μέσο όρο. Μοιάζει να είναι κάπως μηδενική χώρα».
Στρατολογία
Υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με τη δήλωση του Vedder. Κάτω από το μπλοκ Άμυνας είπε ότι «η στρατολογία κάνει την Ολλανδία ισχυρότερη και πιο κοινωνική», αλλά αυτές είναι κοινωνικές υπηρεσίες. “Μπορείτε επίσης να εκπληρώσετε αυτήν την υποχρέωση σε ένα ίδρυμα υγειονομικής περίθαλψης.”
Ο Keijzer βασίζεται στη μνήμη του όταν λέει ότι αυτό προβλεπόταν επίσης στη συμφωνία συνασπισμού Rutte III, αλλά εκ μέρους του BBB πιστεύει ότι ένα μη υποχρεωτικό «έτος υπηρεσίας» είναι καλύτερο. Επίσης Lahlah (‘ένα μέγεθος δεν μας αρέσει») και το NSC είναι εναντίον του Van Vroonhoven: «Με εκπλήσσει αυτή η υποχρέωση, δεν νομίζω ότι είναι αρμόζουσα για το CDA».
Σπασμένη οικονομία
Το ίδιο το NSC εισήγαγε ένα πολυσυζητημένο σημείο του προγράμματος σε ανακοίνωσή του: «Η καθαρή μετανάστευση επιστρέφει στις 50 χιλιάδες». Για τον Van Vroonhoven αυτό σημαίνει πάνω από όλα περιορισμό της μετανάστευσης σπουδών και εργατικού δυναμικού. Η Paternotte τα πάει καλά. «Με αυτή την ιδέα καταστρέφετε την οικονομία». Ο Van Vroonhoven πιστεύει ότι θα ήταν καλή ιδέα να εξετάσουμε “όλα όσα συμβαίνουν σε αυτά τα κουτιά διανομής”.
Η Lahlah πιστεύει επίσης ότι η μετανάστευση εργατικού δυναμικού είναι «το πιο σημαντικό κουμπί που μπορούμε να πατήσουμε», επειδή οι άνθρωποι που φεύγουν από τον πόλεμο θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι. Προειδοποιεί ότι η αναφορά αριθμών ή οδηγιών «δημιουργεί μη ρεαλιστικές προσδοκίες».
Ο Van Vroonhoven απαντά με δύναμη: «Νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο να μην αναφέρω έναν αριθμό, γιατί μετά μπορείς να συνεχίσεις να λες ό,τι θέλεις».
