Η Zadie Smith είναι η μεγάλη σταρ του Crossing Border, του φεστιβάλ λογοτεχνίας και μουσικής στη Χάγη

Από το θέατρο Korzo στη Χάγη, όπου θα πραγματοποιηθούν φέτος οι περισσότερες δραστηριότητες Crossing Border, χρειάζονται περίπου 12 λεπτά με τα πόδια για να φτάσετε στο Spiegeltent στο Lange Voorhout, που έχει δημιουργηθεί ειδικά για το φεστιβάλ. Ευτυχώς, το απόγευμα του Σαββάτου ο καιρός θα είναι ξηρός και ήδη θα σχηματίζεται μεγάλη ουρά μπροστά στον χώρο του φεστιβάλ.

Είναι 9 το πρωί, ο Άγγλος συγγραφέας Zadie Smith θα πάρει συνέντευξη εδώ σε μισή ώρα. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που είναι παρόν στη συζήτηση που θα έχει η Karin Amatmoekrim με την Astrid Roemer θα παραμείνει καθιστή. Γρήγορα γίνεται εξαιρετικά γεμάτο και αποπνικτικό μέσα.

Είναι ξεκάθαρο: Η Zadie Smith είναι το μεγάλο αστέρι του σήμερα και ίσως όλων των Crossing Border. Και το κάνει να συμβεί. Ο Smith (48) σπάνια δίνει συνεντεύξεις. του περασμένου Σαββάτου de Volkskrant ήταν εξαίρεση και συνέβη μέσω email μετά από επιμονή του συγγραφέα.

Αλλά στο Crossing Border δεν μπορεί να περιμένει. Μιλάει ενθουσιασμένος με τον συνεντευκτή Aldith Hunkar για το νέο του βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε Η απάτη (μεταφρασμένο ως Τσαρλατάνος). Το πρώτο του ιστορικό μυθιστόρημα στο οποίο οι περισσότεροι χαρακτήρες (όπως ο Κάρολος Ντίκενς) υπήρχαν στην πραγματικότητα. Ο Hunkar όχι μόνο γνωρίζει καλά το θέμα του βιβλίου, αλλά και τα αγγλικά του είναι εξαιρετικά. Αυτό βοηθάει. Υπάρχει μια καλή σχέση μεταξύ των δύο, η οποία παραμένει ακόμη και όταν ο Hunkar κάνει την ατελείωτη ερώτηση για το πώς είναι η εργάσιμη ημέρα του. «Πάω τα παιδιά μου στο σχολείο, γράφω και τα παίρνω από το σχολείο».

Ο Smith διαφωνεί επίσης με την άποψη του Hunkar για την καταστροφικότητα του TikTok. Δεν έχει πρόβλημα με το γεγονός ότι τα παιδιά του προτιμούν να είναι στο TikTok παρά να διαβάζουν ένα βιβλίο. Και αυτή δεν είναι η απάντηση που θέλει να ακούσει ο συνεντευκτής. Δεν θέλει ο Smith να βοηθήσει τη δεκατριάχρονη κόρη του να απελευθερωθεί από αυτόν τον εθισμό; «Όχι, και δεν ξέρω καν πώς. Δεν μπορώ να βοηθήσω ούτε έναν ηρωινομανή, γιατί δεν κάνω ηρωίνη ο ίδιος ».

Υπέροχη συνομιλία, λέει η Zadie Smith, η οποία έχει ένα σχετικά νεανικό κοινό, συμπεριλαμβανομένων πολλών ανθρώπων στα 20 τους, που κρέμεται από κάθε της λέξη. Τα τελευταία χρόνια οι συγγραφείς περνούν πιο εύκολα από τους μουσικούς στο Crossing Border, το φεστιβάλ μουσικής και λογοτεχνίας στη Χάγη. Υπήρχαν χρόνια που οι θαυμαστές της ποπ έκαναν ουρές για συγκροτήματα υψηλού προφίλ όπως οι Fleet Foxes, οι The National ή οι Spoon. Όμως φέτος το φεστιβάλ συνεχίζει την τάση όπου η λογοτεχνία είναι ο πιο σημαντικός πυλώνας.

Υπάρχει επίσης ένα ημερήσιο πρόγραμμα το Σάββατο με διεθνούς φήμης συγγραφείς όπως ο Teju Cole, για τον οποίο τα εισιτήρια πρέπει να αγοραστούν ξεχωριστά. Μια μεγάλη επιτυχία, αλλά κρίμα για την κανονική προσφορά του φεστιβάλ, όπου ο προγραμματισμός του Cole θα μπορούσε να δώσει μια αξιοσημείωτη ώθηση στην κάπως αθώα Παρασκευή.

Και τα δύο βράδια είναι ξεκάθαρο ότι το κοινό δεν έρχεται πλέον για τη μουσική, αλλά για τους συγγραφείς. Είναι ωραίο όταν κάποιος σαν τον Αμερικανό Τζιμ Γουάιτ κατέχει τόσο καλά και τις δύο χειροτεχνίες, αλλά είναι κρίμα που μια συναρπαστική μπάντα όπως οι English Caroline προσελκύει μόνο μερικές δεκάδες επισκέπτες το Σάββατο με τον υπέροχο συνδυασμό prog rock και folk.

Το Σάββατο, τα χειρότερα φοβούνται και για την Naaz, την Ολλανδή τραγουδίστρια κουρδικής καταγωγής που εντυπωσίασε με το φετινό της άλμπουμ Ποτέ δεν έχω. Μπορείτε να δείτε το κοινό να σκέφτεται μετά την Zadie Smith: επιστρέψτε στο Korzo, όπου δουλεύει ήδη το τραγούδι κλεισίματος Naaz, ή πηγαίνετε σπίτι; Είναι ωραίο να βλέπεις την αίθουσα να γεμίζει σιγά σιγά και τον τραγουδιστή με μια μαγευτική ένταση Azadi μεταφέρει την έκκλησή του για ελευθερία, η οποία είναι ιδιαίτερα επίκαιρη τώρα.

Ένα μουσικό highlight σε αυτό το Crossing Border, όπου ξεπερνιούνται λίγα όρια μεταξύ μουσικής και λογοτεχνίας. Κάποτε, το 1997, ο Λου Ριντ διάβασε τους στίχους του και δημιουργήσαμε τη μουσική. Αξέχαστη ήταν επίσης η εμφάνιση επτά χρόνια αργότερα από τον Άγγλο συγγραφέα Nick Hornby με το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Marah.

Ο μόνος που πραγματικά κάνει κάτι ξεχωριστό με τους στίχους του φέτος είναι ο συγγραφέας και προγραμματιστής Wilfried de Jong. Την Παρασκευή θα διαβάσει δύο αποσπάσματα από τη συλλογή του Schwung for, οι οποίοι συνοδεύονται υπέροχα από τον κιθαρίστα Cok van Vuuren. Αυτές οι τσιμπημένες μπλουζ νότες καθώς ο Ντε Γιονγκ διαβάζει τη θλιβερή ιστορία της Άβα στο Νάσβιλ Σταθείτε δίπλα στον άνθρωπό σας τραγουδάει, αντηχεί για πολύ καιρό.

Στην πραγματικότητα, μετά από είκοσι πολύ σύντομα λεπτά, θα θέλατε να απαλλαγείτε από όλα τα κείμενα Schwung Νομίζεις ότι πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να καθοδηγηθεί έτσι όταν κάνεις μια βόλτα από τον Tommy Wieringa στο Spiegeltent. Μιλάει έξυπνα για την καριέρα του και τη μάταιη προσπάθειά του το 1996 να μπει στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Όπως ο Zadie Smith, ο Wieringa έχει επίσης γράψει ένα (εν μέρει) ιστορικό μυθιστόρημα, Νιρβάνα. Και ακριβώς όπως ο Smith, ο Wieringa επεσήμανε ότι το ίδιο το επάγγελμα του συγγραφέα είναι ως επί το πλείστον βαρετό. Δεν υπάρχει τίποτα να δει κανείς για το έργο των συγγραφέων, γι’ αυτό και τα περισσότερα προγράμματα βιβλίων αποτυγχάνουν, προσθέτει ο Wieringa. Ίσως, αλλά προφανώς είναι χαρά να ακούς συγγραφείς να μιλούν για την τέχνη τους. Γι’ αυτό πάμε στο Crossing Border.