Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα θάβουν βιαστικά τους νεκρούς τους σε ομαδικούς τάφους

• Eliane Lamper

  διαδικτυακός συντάκτης

Κάθε μέρα, φτάνουν εικόνες από τη Γάζα με σειρές Παλαιστινίων ανδρών, γυναικών και παιδιών, με τα σώματά τους τυλιγμένα σε λευκά πανιά. Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σκοτώνουν αμάχους καθημερινά, δημιουργώντας έλλειψη σάβανων και χώρων για την ταφή των πολλών σορών.

«Τυλίγουμε τα πτώματα με πλαστικό και μετά τα θάβουμε σε ένα σάβανο», είπε ο Μοχάμεντ Αμπού Χάταμπ, ο οποίος χρειάστηκε να τυλίξει εκατοντάδες νεκρούς στο νεκροτομείο του νοσοκομείου al-Najjar στη νότια Ράφα. Λόγω της σπανιότητας, μερικές φορές οι οικογένειες θάβονται μαζί σε ένα σάβανο ή άλλα σάβανα.

«Υπάρχει τόσο μεγάλη σφαγή εδώ που μερικές φορές αναγκαζόμαστε να θάβουμε ανθρώπους χωρίς σάβανα», λέει ο Abu Hatab. Σε μια ισλαμική κηδεία, ο νεκρός είναι συνήθως τυλιγμένος με πολλά σάβανα. Πρόκειται για μεγάλους λευκούς καμβάδες από φυσικό υλικό. Αλλά η αναγκαιότητα παραβιάζει το νόμο.

Τοπικοί δημοσιογράφοι που εργάζονται για το NOS στη Γάζα επισκέφτηκαν τον νεκροθάφτη Saadi Baraka στο Deir al-Balah. Θάβει δεκάδες πτώματα κάθε μέρα:

Πολλά φορτηγά που περιείχαν, μεταξύ άλλων, σάβανα εισήλθαν στη Λωρίδα της Γάζας μέσω της συνοριακής διέλευσης της Ράφα. Αλλά φτάνουν μόνο στα νότια της Γάζας, ο βορράς είναι κλειστός από τον στρατό.

Οι κάτοικοι της Γάζας αναγκάζονται επίσης να παραλείψουν άλλες τελετουργίες. Το σώμα δεν μπορεί να πλυθεί, δεν υπάρχει αποχαιρετισμός στο σπίτι με συγγενείς και προσευχές στο τζαμί. Συχνά υπάρχει μόνο χώρος σε έναν ομαδικό τάφο. «Δεν είναι δυνατόν να μοιραζόμαστε τον πόνο ο ένας με τον άλλον», είπε ο Μαρουάν Αλ Χαμς, διευθυντής του νοσοκομείου al-Najjar.

Οι συγγενείς πρέπει να θάψουν τους νεκρούς γρήγορα, από φόβο νέων βομβαρδισμών. «Μερικές φορές η οικογένεια και οι φίλοι δεν γνωρίζουν καν ότι ο αγαπημένος τους έχει ήδη ταφεί», λέει ο Αλ Χαμς. Η ηλεκτρική ενέργεια στη Λωρίδα της Γάζας έχει διακοπεί από το Ισραήλ, καθιστώντας δύσκολη τη σύνδεση των ανθρώπων.

Επιπλέον, τα πτώματα πρέπει να ταφούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί δεν υπάρχει αρκετός χώρος στον ψυκτικό θάλαμο του νοσοκομείου για να τα αποθηκεύσει. Σύμφωνα με τον διευθυντή, το νοσοκομείο δεν ήταν προετοιμασμένο για τόσους πολλούς «μάρτυρες», καθώς οι θάνατοι που προκαλούνται από την ισραηλινή βία ορίζονται από πολλούς Παλαιστίνιους.

Ακόμα και στα νεκροταφεία δεν μένει σχεδόν καθόλου χώρος. Πριν από τον πόλεμο υπήρχαν λίγα μέρη σε αυτό το πυκνοκατοικημένο κομμάτι γης. Τα παλιά νεκροταφεία, ήδη γεμάτα, άνοιξαν ξανά. Οι τάφοι κάνουν χώρο για ομαδικούς τάφους εκεί. Η κυβέρνηση όρισε επίσης νέα νεκροταφεία και οι αγρότες πρόσφεραν γεωργική γη.

Σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές στην ελεγχόμενη από τη Χαμάς Λωρίδα της Γάζας, τουλάχιστον 12.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί από ισραηλινούς βομβαρδισμούς από την έναρξη του πολέμου. Αν και τα στοιχεία δεν μπορούν τώρα να επαληθευτούν, η μέθοδος μέτρησής τους έχει αποδειχθεί αξιόπιστη στο παρελθόν. Σύμφωνα με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ, ο υψηλός αριθμός θανάτων αμάχων υποδηλώνει μια «αρχική γενοκτονία».

Πολλά νοσοκομεία στη Γάζα είναι πλέον εκτός λειτουργίας και υπάρχει σοβαρή έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος. Ως αποτέλεσμα, τα σώματα δεν μπορούν πλέον να ψύχονται. Για παράδειγμα, ο διευθυντής του νοσοκομείου al-Shifa, του μεγαλύτερου νοσοκομείου στη Γάζα, ανέφερε ότι τουλάχιστον 170 πτώματα θάφτηκαν λόγω ανάγκης σε έναν ομαδικό τάφο στην αυλή.

Μετά τους βομβαρδισμούς δεν μπορούν να εντοπιστούν όλα τα θύματα. Έχουν γίνει αγνώριστοι ή δεν έχουν μείνει ζωντανοί συγγενείς που να μπορούν να επιβεβαιώσουν την ταυτότητά τους. Αυτό ισχύει και για πολλά τραυματισμένα παιδιά. Υπάρχει ένας όρος για αυτό στα νοσοκομεία εδώ και εβδομάδες: «Παιδί τραυματίστηκε, κανένα μέλος της οικογένειας που επέζησε‘.

Φοβούμενοι ότι μετά από έναν βομβαρδισμό τα παιδιά δεν θα είναι πλέον αναγνωρίσιμα και ως εκ τούτου θα καταλήξουν σε έναν ασήμαντο ομαδικό τάφο, οι γονείς γράφουν τα ονόματά τους με μεγάλα γράμματα με μαρκαδόρο στο στομάχι, στα χέρια και στα πόδια τους. Ως εκ τούτου, μπορεί να είναι ευκολότερο να αναγνωριστούν, για παράδειγμα από γείτονες ή συγγενείς.

«Είναι πολύ πιο δύσκολο να αναγνωρίσεις τα παιδιά», λέει ο Abu Hatab. Εάν δεν υπάρχει κάποιος που να το αναγνωρίσει, το νοσοκομείο δημοσιεύει όλα τα χαρακτηριστικά του ατόμου στο διαδίκτυο, με την ελπίδα ότι κάποιος θα εμφανιστεί.

Μέχρι στιγμής όλοι στη Ράφα έχουν ταυτοποιηθεί, δήλωσε ο Αλ Χαμς, διευθυντής του νοσοκομείου αλ-Νατζάρ. “Καταγράφουμε επίσης προσεκτικά ποιος είναι θαμμένος, πού και πότε θάφτηκαν. Μετά τον πόλεμο, οι συγγενείς μπορούν να επισκεφτούν τον τάφο, αν είναι ακόμα ζωντανοί”.