Ο Φέμκε Κοκ κερδίζει τον αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ιαπωνία στα 500 μέτρα

Ήρθε η ώρα, σκέφτηκε η Femke Kok. Η κατάκτηση ενός διαγωνισμού Παγκοσμίου Κυπέλλου, το να είσαι ο καλύτερος στο ταξιδιωτικό γεγονός που χτυπά όλα τα είδη παγοδρόμων σε όλο τον κόσμο, ήταν πολύ καιρό πριν. Πέρυσι, η 23χρονη Κοκ έγινε τελικά παγκόσμιος πρωταθλητής στα 500 μέτρα σε μια δύσκολη σεζόν – η πρώτη Ολλανδή ποτέ. Το Σάββατο στο Obihiro της Ιαπωνίας, ο σκέιτερ κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο στη μικρότερη απόσταση πατινάζ.

Και έτσι είναι χαρούμενη, λέει η Φριζία στην κάμερα του NOS από το κέντρο της αίθουσας Meiji Hokkaido-Tokachi. Ή, όπως λέει: «Ναι, πολύ όμορφη». Με 37,89, ο Κοκ ήταν περισσότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου ταχύτερος από τον νούμερο δύο Jutta Leerdam, τον άλλο Ολλανδό στο βάθρο. Τρίτος ήρθε ο Αμερικανός Κίμι Γκέτς, νικητής στα 500 μέτρα την Παρασκευή. Η Κοκ ήταν επίσης πιο γρήγορη από τον χρόνο της στα 37.93 που έκανε πατινάζ την Παρασκευή, που της κέρδισε το χάλκινο.

Η τελευταία του νίκη στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν πριν από τρία χρόνια, τον χειμώνα του 2021. Τότε, ο Κοκ κέρδισε τέσσερις διαδοχικούς αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου πάνω από 500 μέτρα στο Χέρενφεν. Ακόμα κι αν εκεί, στην ειδική «φούσκα», που επέτρεψε να συνεχιστούν οι αγώνες πατινάζ παρά την πανδημία του κορωνοϊού, έλειπαν κάποιοι από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο.

ατού

Τότε έγινε σαφές: για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η Ολλανδία είχε ένα ατού στη μικρότερη απόσταση πατινάζ για τις γυναίκες. Μια υπόσχεση για την ιστορία, άλλωστε. Όλες οι αποστάσεις πατινάζ έχουν Ολλανδό Ολυμπιονίκη, με εξαίρεση τα 500 μέτρα γυναικών: αυτή η απόσταση δεν έχει κερδίσει ποτέ Ολλανδός. Το 2021, ο Κοκ βελτίωσε επίσης το εθνικό ρεκόρ που ίσχυε για σχεδόν οκτώ χρόνια. Έχει επαινεθεί για την εκρηκτικότητα και την τεχνική της, και την ευκολία με την οποία κερδίζει ταχύτητα στον πάγο.

Αλλά μετά το επιτυχημένο ντεμπούτο του στην τρίτη ηλικία ως έφηβος, η πρόοδός του επιβραδύνθηκε και τα βραβεία παρέμεναν τακτικά απρόσιτα. Ακολούθησαν χρόνια που έμοιαζαν «αρκετά βαριά», όπως είπε αργότερα ο ίδιος ο Κοκ. Ήρθε έκτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ελπίζοντας για κάτι περισσότερο. Η περασμένη σεζόν πήγε σε μεγάλο βαθμό “για το τίποτα”, είπε νωρίτερα.

Για πολύ καιρό έψαχνε για τις καλές αισθήσεις του παρελθόντος, τη δύναμη που της ήρθε τόσο εύκολα. Τότε ήταν «αδύνατο» στο πρώτο Μουντιάλ της σεζόν. Και τερμάτισε δωδέκατη. Στο τέλος της χρονιάς του πατινάζ, έσωσε ακόμα τη σεζόν της και έγραψε ιστορία με τον παγκόσμιο τίτλο της, την πρώτη Ολλανδή ποτέ.

Αυτή τη σεζόν, ο Kok είναι ακριβώς εκεί ως ο καλύτερος Ολλανδός σπρίντερ 500 μέτρων αυτή τη στιγμή. Νιώθει καλύτερα με τον εαυτό της, λέει. Κέρδισε το προκριματικό τουρνουά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Χέρενφεν πριν από δύο εβδομάδες. Ήδη αρκέστηκε στο χάλκινο που πήρε την περασμένη Παρασκευή, αν και παραμένει κρίσιμη και μετά τη νίκη στο Ομπιχίρο.

Ακατάστατος

Την προηγούμενη μέρα ήταν δυσαρεστημένη με το πρώτο μέρος του αγώνα της, αλλά το Σάββατο ήταν το αντίθετο: «Είχα έναν αρκετά περίπλοκο αγώνα. Ειδικά στο τελευταίο μέρος, όπου στην πραγματικότητα έφτασα πολύ νωρίς στον τερματισμό», είπε στο NOS. «Αλλά είναι ωραίο που ένα στάδιο με τόσα λάθη είναι ακόμα αρκετό για να κερδίσεις».

Στο πέρασμά της, άλλες Ολλανδές έχουν επίσης αναπτυχθεί στη μικρότερη απόσταση πατινάζ τα τελευταία χρόνια. Υπήρξε μια περίοδος που μόνο ο Κοκ και ο Λέερνταμ ήταν στην εξουσία, μετά από αρκετά χρόνια κενού, χωρίς διεκδικητές στη διεθνή σκηνή. Πέρυσι η Michelle de Jong και η Marrit Fledderus έκαναν τακτικά πατινάζ στην πρώτη δεκάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Τα αποτελέσματα του Σαββάτου βλέπουν τρεις Ολλανδούς στην πρώτη πεντάδα: εκτός από τους Kok και Leerdam, και ο Fledderus, ο οποίος τερμάτισε πέμπτος με 38,22.

Ο Κοκ εξασφάλισε και τη μοναδική νίκη των Ολλανδών σε ατομικούς αριθμούς το Σάββατο. Για τον Obihiro αφορούσε κυρίως την εντός έδρας επιτυχία. Ο Miho Takagi κέρδισε τα 1.500 μέτρα και ήταν περισσότερο από ενάμιση δευτερόλεπτο πιο γρήγορος από την Antoinette Rijpma-De Jong που κέρδισε το ασημένιο. Ο Masaya Yamada κέρδισε στα 1.500 μέτρα ανδρών, όπου κανένας Ολλανδός δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, αλλά η διαφορά μεταξύ πρώτης και έκτης θέσης στο τελικό αποτέλεσμα ήταν λιγότερο από δύο δέκατα του δευτερολέπτου.

Ο Kjeld Nuis, ο αριθμός έξι το Σάββατο, το αποκάλεσε «πολύ ατυχές». Με ένα σταθερό νεύμα: «Θα μπορούσα να το είχα κερδίσει σήμερα». Παραπονέθηκε και για το τελευταίο μέρος της κούρσας του. Στην οποία συμβιβάστηκε με την τεχνική του λόγω της επιθυμίας να τερματίσει γρήγορα – όπως λένε στην ορολογία του πατινάζ. Ωστόσο, κοιτάζει αισιόδοξα το αποτέλεσμά του: “Αν χάσω εδώ με δύο δέκατα, με έναν ατημέλητο τελευταίο γύρο: είναι πιθανό”.