by «Είμαι σπίτι και ασφαλής, αλλά με ανάμεικτα συναισθήματα», λέει ο Akram Khalil (38) τηλεφωνικά από τη γενέτειρά του, Scheemda, Groningen. Έφτασε χθες στο αεροδρόμιο Σίπχολ από τη Γάζα, όπου έμεινε αποκλεισμένος στις γιορτές και κατέληξε στον πόλεμο. «Έλαβα τα άσχημα νέα σήμερα ότι ένας παιδικός φίλος του Jabalia σκοτώθηκε από βόμβα, μαζί με ολόκληρη τη δεκαμελή οικογένειά του».
Αυτό το Σαββατοκύριακο οι πρώτοι Ολλανδοί επέστρεψαν από τη Γάζα. Μόνο σοβαρά τραυματίες και Παλαιστίνιοι με διπλή υπηκοότητα επιτρεπόταν να περάσουν τα σύνορα στην Αίγυπτο. Δεκαέξι Ολλανδοί πέρασαν τα σύνορα την Παρασκευή και, σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών, εξακολουθούν να υπάρχουν 22 άτομα στη Γάζα με ολλανδικά διαβατήρια ή άδειες παραμονής. Αυτά δεν περιλαμβάνονται ακόμη στις λίστες που διανέμουν οι συνοριακές αρχές της Γάζας μέσω Facebook με τα ονόματα των ατόμων που εξουσιοδοτούνται να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Δεν είναι σαφές γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι στη λίστα, λέει εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών: «Δεν έχουμε καμία επιρροή στη σύνθεση των λιστών, αλλά κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να τους δώσουμε την ευκαιρία να φύγουν από τη χώρα το συντομότερο δυνατόν.” να φύγω. Παραμένουμε σε στενή επαφή για να παρακολουθούμε πώς πάνε και πού βρίσκονται και να τους ενημερώσουμε ότι δεν θα τους εγκαταλείψουμε». Σε όλους τους επιστρεφόμενους προσφέρεται ιατρική και ψυχολογική φροντίδα στην Ολλανδία.
Επιστάτης
Ο Χαλίλ είναι ένας από τους Ολλανδούς επαναπατρισθέντες, επέστρεψε στο σπίτι του το απόγευμα του Σαββάτου. Δεν ήταν στο ίδιο αεροπλάνο με τους άλλους, αλλά ήταν μέρος της ομάδας των δεκαέξι Ολλανδών που έφτασε χθες. Γεννήθηκε στη Γάζα, αλλά έφυγε το 2006 για να σπουδάσει και να εργαστεί στη Δαμασκό της Συρίας, όπου παντρεύτηκε και απέκτησε παιδιά. Τα πράγματα πήγαν καλά, μέχρι που το ISIS έριξε την περιοχή στο χάος και ο Χαλίλ αποφάσισε να καταφύγει στην Ευρώπη. Κατέληξε με την οικογένειά του στην Ολλανδία, όπου τώρα εργάζεται στο Musselkanaal του Χρόνινγκεν ως επιστάτης σε ένα κέντρο για αιτούντες άσυλο κοντά στο Ter Apel.
Αυτό το καλοκαίρι επέστρεψε στη Γάζα για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό για να επισκεφτεί την οικογένειά του. «Οι γονείς μου γερνούν. Ο πατέρας μου είναι σχεδόν ογδόντα χρονών και είχε εγκεφαλική αιμορραγία που προκαλεί κάθε είδους σωματικά προβλήματα. Με το χέρι, με το μάτι. Εκεί είχε ησυχία, οπότε αποφάσισα να τους επισκεφτώ.
Ο Χαλίλ έφτασε στις 8 Αυγούστου και πέρασε χρόνο με την οικογένειά του, αλλά όταν τελείωσαν οι διακοπές του και ήθελε να φύγει, φάνηκε να υπάρχει πρόβλημα με τα έγγραφά του. «Δεν είχα πλέον το παλαιστινιακό μου διαβατήριο, το έχασα πριν από χρόνια. Οι Αιγύπτιοι νόμιζαν ότι είχα πλαστογραφήσει το ολλανδικό μου διαβατήριο και δεν με άφηναν να φύγω από τη χώρα χωρίς τα παλαιστινιακά μου έγγραφα. Προσπάθησα να πάρω ένα αντίγραφο στη Ραμάλα και προσπάθησα με τη βοήθεια της ολλανδικής πρεσβείας, αλλά δεν λειτούργησε αμέσως. Και μετά άρχισε ο πόλεμος».
Διαβάστε επίσης
Αυτόπτες μάρτυρες στη Γάζα: «Αισθανόμαστε σαν ζωντανοί νεκροί»
Χωρίς παυσίπονα
Ο Χαλίλ βίωσε σχεδόν ένα μήνα μάχης. Πρώτα στο βορρά, όπου τα πράγματα πήγαν χειρότερα. «Η οικογένειά μου ζει στη Jabalia. Από εκεί πήγα στο Μπέιτ Χανούν, αλλά αποδείχτηκε ότι ήταν ακόμα πιο επικίνδυνο εκεί. Ολόκληρη η οικογένειά μου ζει στη βόρεια Γάζα. Πολλά μέλη της οικογένειας έχουν πεθάνει».
Όπως είχε προειδοποιήσει ο ισραηλινός στρατός, πολλοί Παλαιστίνιοι έφυγαν προς το νότο, συμπεριλαμβανομένου του Χαλίλ. «Θα ήταν πιο ασφαλές, αλλά πολλοί άνθρωποι πέθαναν ακόμα στην πορεία. Είδα ολόκληρα κτίρια, ολόκληρους δρόμους, να ανατινάζονται από τους βομβαρδισμούς κατά την πτήση μου προς τα νότια. Όταν έφτασα στο Khan Younis, κοντά στη Ράφα, ήταν λίγο πιο ασφαλές. Αλλά και εκεί κάθε μέρα ένα ή δύο κτίρια χτυπούνταν από βόμβες».
Το Khan Younis, καταφύγιο για πολλούς βόρειους Παλαιστίνιους, βομβαρδίστηκε από τον ισραηλινό στρατό το πρωί του Σαββάτου. «Εργάστηκα εκεί ως εθελοντής για πέντε ημέρες στο Ευρωπαϊκό νοσοκομείο. Έχω μια ανιψιά και οι κόρες της δουλεύουν εκεί. Είπαν: μπορούμε να βοηθήσουμε όποιον έχει σχέση με το BHV [bedrijfshulpverlening] ή ξέρετε πώς να χρησιμοποιήσετε τις πρώτες βοήθειες, έχετε κάποια εμπειρία με τη θεραπεία, ελάτε να βοηθήσετε. Βοήθησα τουλάχιστον τριακόσια άτομα εκείνες τις λίγες μέρες. Κυρίως έχω ράψει τόνους πληγών, όλες χωρίς παυσίπονα, γιατί δεν υπάρχουν. Και πέρασα πολύ χρόνο μόνο μιλώντας στα παιδιά που ήρθαν εκεί. Είναι όλοι τραυματισμένοι. Και ακόμα δεν είναι ασφαλές, γιατί νωρίτερα χτυπήθηκε και το νοσοκομείο στην πόλη της Γάζας. Όλοι σε όλο τον κόσμο θα πίστευαν: ένα νοσοκομείο, είσαι ασφαλής εκεί. Αλλά δεν υπάρχει πλέον ασφαλές μέρος στη Γάζα».
Άρρωστος στη Βιέννη
Η πρόθεση ήταν να έρθει με τον ολλανδικό όμιλο, αλλά λόγω του προβλήματος με το διαβατήριο δεν του βγήκε. «Πήγα στην Αίγυπτο τρεις φορές και έπρεπε να επιστρέψω στη Γάζα τρεις φορές. Τελικά κατάφερα να το λύσω με χρήματα, πλήρωσα 3.000 δολάρια για να έρθω στο αεροδρόμιο του Καΐρου. Η πτήση πληρώθηκε από την ολλανδική πρεσβεία, αλλά όταν έπρεπε να αλλάξω αεροπλάνο στη Βιέννη, αρρώστησα. Στη Γάζα έπινα μόνο βρώμικο νερό για μέρες και κάθισα στο μπάνιο με πόνο στο στομάχι όταν έχασα την πτήση μου. Έπρεπε λοιπόν να αγοράσω εισιτήριο για την Ολλανδία».
Ο Άκραμ Χαλίλ ακόμα δεν ξέρει τι να κάνει μετά. Ανησυχεί πολύ για τους γονείς του, τον αδερφό του και τις αδερφές του, που είναι όλοι ακόμα στη Γάζα. Η μητέρα του είχε έρθει μαζί του στη Ράφα, ελπίζοντας να περάσει τα σύνορα μαζί του. Επειδή όμως δεν έχει άλλο διαβατήριο εκτός από το παλαιστινιακό, δεν της επετράπη να φύγει από τη χώρα. «Γι’ αυτό έχω ανάμεικτα συναισθήματα εδώ. Είδα τόσα βάσανα, τόσους σπασμένους ανθρώπους. Πρέπει πρώτα να βρω ηρεμία, να καθαρίσω το κεφάλι μου».
