by NOS Football•
Οι Διεθνείς αναπολούν τον πρώτο επίσημο διεθνή αγώνα των Orange Women
Δεν είναι τυχαίο που ο ιστορικός αθλητισμού Jurryt van de Vooren κάλεσε τους πρώτους διεθνείς αγώνες της ολλανδικής γυναικείας ομάδας στο Atria, το ινστιτούτο γνώσης για τη γυναικεία χειραφέτηση και την ιστορία στο Άμστερνταμ. Η ιστοριογραφία του γυναικείου ποδοσφαίρου, σε εικόνες, ήχους και αντικείμενα, παρουσιάζει κενά.
«Πολύ υλικό υπάρχει ακόμα στα σπίτια των ανθρώπων», λέει ο Van de Vooren.
Ήταν ένας δύσκολος δρόμος για τον πρώτο επίσημο διεθνή αγώνα. Το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη από τους άνδρες. Το KNVB απλά δεν αναγνώρισε την ύπαρξή του. Έξω από το KNVB, ο πρώτος ανεπίσημος διεθνής αγώνας έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου 1956. Η Ολλανδία έχασε 2-1 από τη Δυτική Γερμανία στο Έσσεν.
Όχι επίσημα μέχρι το 1973
Ο πρώτος επίσημος διεθνής αγώνας των Πορτοκαλί Γυναικών, αναγνωρισμένος από την KNVB, είχε πολύ καιρό. Αυτό συνέβη μόλις στις 9 Νοεμβρίου 1973, πριν από πενήντα χρόνια σήμερα. Η Ολλανδία έχασε με 1-0 από την Αγγλία στο Ελμ Παρκ της Ρέντινγκ. Ο Paddy McGroarty σημείωσε το μοναδικό γκολ.
Δείτε παρακάτω πώς έμοιαζαν οι παίκτες της εθνικής ομάδας της εποχής στην προπόνηση το 1973:
Ας πάμε πίσω στο 1973: παρουσιάστηκαν οι πρώτες διεθνείς παίκτριες
Οι Ellen Popeyus, Mariane Wellenberg και Tilly van Rooijen ξεκίνησαν αυτόν τον ιστορικό αγώνα, με τον Hanneke van der Veen στη θέση της. Τώρα οι τέσσερις γυναίκες θα φωτογραφηθούν μαζί στο ινστιτούτο της γνώσης. Μετά από παράκληση του Van de Vooren, έφεραν μαζί τους ιδιότητες για να καλύψουν κενά στη γυναικεία αθλητική ιστοριογραφία.
Ο Wellenberg δείχνει μια πορτοκαλί φανέλα με τον αριθμό 3. Θα μπορούσε να είναι; Ο ιστορικός αθλητισμού Van de Vooren ελπίζει ότι αυτή είναι η πρώτη πορτοκαλί φανέλα από εκείνον τον πρώτο επίσημο διεθνή αγώνα. Αυτή η φανέλα εξακολουθεί να είναι ένα από τα κενά στην ιστορία των Πορτοκαλί Γυναικών. Πού είναι αυτό το πρώτο πουκάμισο;
Τα στατιστικά της KNVB από εκείνο τον αγώνα λένε ότι ο Wellenberg φόρεσε τη φανέλα με το νούμερο 4 εκείνο τον αγώνα και ότι ο αρχηγός Popeyus είχε το νούμερο 3 στους ώμους του εναντίον της Αγγλίας. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία μπορεί να είναι λάθος.
Απαγορεύεται η ανταλλαγή πουκάμισων
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι η Wellenberg φόρεσε την ίδια φανέλα με το νούμερο 3 στον δεύτερο διεθνή αγώνα των Πορτοκαλί Γυναικών, στις 11 Μαΐου 1974 εναντίον της Ελβετίας στο Schaffhausen (νίκη 0-3). Αυτή η εξήγηση είναι εύλογη, αφού η KNVB δεν δίστασε να επαναχρησιμοποιήσει γυναικεία μπλουζάκια.
Τα πρώτα γυναικεία πουκάμισα είχαν ήδη φορεθεί από άνδρες. Και μετά τους πρώτους διεθνείς αγώνες, τα πουκάμισα απλά πλύθηκαν και βγήκαν από την ντουλάπα την επόμενη φορά. Απαγορευόταν λοιπόν αυστηρά στις εθνικές ομάδες των γυναικών να ανταλλάσσουν ή να κρατούν τις φανέλες τους.
«Πάντα πίστευα ότι ήταν τόσο περίεργο», λέει ο Wellenberg. “Δεν μας επιτρεπόταν να κάνουμε τίποτα γι ‘αυτό, ενώ οι άντρες μπορούσαν απλώς να κρατήσουν ή να ανταλλάξουν τα πουκάμισά τους. Μπορώ να φανταστώ ότι δεν τολμούσα να το κρατήσω την πρώτη φορά, αλλά απλώς να το βάλω στην τσάντα μου τη δεύτερη φορά.”
Η αβεβαιότητα για τη φανέλα παραμένει. Συμβολίζει τη μικρή σημασία που αποδόθηκε στο γυναικείο ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή. Η ιστορική αξία έχει υποτιμηθεί. Γι’ αυτό ο Van de Vooren είναι τόσο χαρούμενος με το δώρο του Wellenberg. «Το «κλέψιμο» του έχει μεγάλη σημασία στην ιστορία του αθλητισμού».
«Καμία προσοχή;» Τότε θα το κάνουμε μόνοι μας»
Ο Captain Popeyus παρέδιδε πάντα με υπευθυνότητα τη φανέλα του στους 22 διεθνείς αγώνες του. Μόλις 25 χρόνια αργότερα έλαβε ένα μπλουζάκι KNVB, το οποίο τώρα έφερε μαζί του. Η άνιση μεταχείριση γυναικών και ανδρών στο ποδόσφαιρο την ανησύχησε και τότε.
Δεν υπήρχε σχεδόν καμία προσοχή για εκείνον τον πρώτο διεθνή αγώνα, ούτε καν στα ανδροκρατούμενα αθλητικά μέσα. Ο Ποπάιους πήρε την κατάσταση στα χέρια του και ίδρυσε το πρώτο ολλανδικό γυναικείο ποδοσφαιρικό περιοδικό, που ονομάζεται γυναικείο ποδόσφαιρο, που παρήχθη στο Αϊντχόβεν στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Ποπήους έγραψε όλες τις ιστορίες ο ίδιος στην αρχή.
«Δεν λάβαμε αρκετή προσοχή και σκέφτηκα: Θα το κάνουμε μόνοι μας», λέει ο Popeyus. «Δυστυχώς δεν ήταν εμπορικά βιώσιμο και ούτε η KNVB συνεργάστηκε».
Το περιοδικό έπαψε να υπάρχει μετά από δύο χρόνια, αλλά η άνοδος του γυναικείου ποδοσφαίρου δεν μπορούσε να σταματήσει.
Την 1η Δεκεμβρίου η ολλανδική ομάδα θα επιστρέψει στην Αγγλία για τον σημαντικό αγώνα του Nations League, σε ένα πραγματικά κατάμεστο Γουέμπλεϊ. «Από το λίκνο στο Wiegman», συνοψίζει ο Popeyus τα 50 χρόνια.
