by Είναι δελεαστικό να πούμε ότι η εκστρατεία για τις εκλογές της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν επικεντρώνεται αρκετά σε ξένες χώρες. Βγείτε από πίσω από τις κουρτίνες άνθρωποι, ο κόσμος φλέγεται! Αυτή η κατηγορία είναι εν μέρει πολύ εύκολη και εν μέρει δικαιολογημένη.
Εν μέρει πολύ εύκολο, γιατί οι εθνικές εκλογές πρέπει πρώτα και κύρια να περιστρέφονται γύρω από εθνικά ζητήματα. Δεν θα συζητήσετε ειρηνευτικά σχέδια για τη Μέση Ανατολή στις εκστρατείες του δημοτικού συμβουλίου. αυτό πρέπει να αφορά παιδικές χαρές, οικοδομικές άδειες ή ηχορύπανση.
Τουλάχιστον τρία από τα έξι ζητήματα που αγαπούν οι ψηφοφόροι σε αυτήν την εθνική εκστρατεία –υγειονομική περίθαλψη, ελλείψεις κατοικιών και εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση– πρέπει πραγματικά να αγωνιστούμε και να επιλύσουμε μεταξύ μας στην Ολλανδία. Αυτό μπορεί εύκολα να γίνει στα παρασκήνια της χώρας.
Είναι πιο λεπτή όσον αφορά το κλίμα, τη μετανάστευση και την κοινωνική ασφάλιση. Οι ξένες χώρες μπαίνουν από την πίσω πόρτα.
Όσον αφορά το κλίμα, τη μετανάστευση και το άσυλο, η διεθνής διάσταση προκαλεί έκπληξη. Αλλά οι ανησυχίες για την Κοινωνική Ασφάλιση δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές χωρίς να κοιτάξουμε πέρα από τα σύνορα. Η υποκείμενη αιτία του άνευ προηγουμένου υψηλού πληθωρισμού το 2022 και των μη προσιτών λογαριασμών ενέργειας για πολλούς είναι πρωτίστως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και όλα όσα ακολούθησαν.
Είναι σημαντικό ότι η εθνική συζήτηση για αυτά τα θέματα επικεντρώνεται και στην εσωτερική διάσταση. Πώς να κατανείμετε το βάρος αυτού που έρχεται από έξω; Αυτή είναι μια μάλλον παθητική προσέγγιση. Δεν πρόκειται για αιτίες ή για ενεργό δράση από την Ολλανδία σε ευρωπαϊκό ή διεθνές πλαίσιο για να γίνει κάτι γι’ αυτό. Δεν υπάρχει προοπτική δράσης. Αυτό καθιστά εν μέρει δικαιολογημένη την κατηγορία της κατάθεσης στον εαυτό του.
Αυτή η στάση μπορεί να πάρει την εκδίκησή της. Την επόμενη περίοδο διακυβέρνησης θα γίνουν σημαντικές επιλογές εξωτερικής πολιτικής, με σημαντικές εσωτερικές επιπτώσεις. Θέματα που δεν είχαν ακόμη συζητηθεί σε προηγούμενες εκλογές. Εκείνη την εποχή ο Πούτιν δεν είχε ακόμη εισβάλει στην Ουκρανία. Εκείνη την εποχή, η Μέση Ανατολή δεν καιγόταν ακόμη τόσο έντονα. Τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν τους Ολλανδούς υψηλής τεχνολογίας(ASML) δεν έχει ακόμη εμπλακεί στον αγώνα υπερδυνάμεων με την Κίνα.
Τι πρέπει να κάνουμε με αυτό; Τι εντολή δίνουμε στον νέο πρωθυπουργό και την υπουργική του ομάδα σε αυτές τις εκλογές;
Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα ήταν ξεκάθαρα σε ένα σημείο: πρέπει να δαπανηθούν περισσότερα χρήματα για την άμυνα και τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη πρέπει να συνεργαστούν καλύτερα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Από αυτή την άποψη, η Χάγη ανέπτυξε λεπτομερώς το γεωπολιτικό σοκ της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Η επόμενη κυβέρνηση μπορεί να αρχίσει να το κάνει αυτό.
Από την άλλη πλευρά, η εκστρατεία υποεκθέτει σοβαρά πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μας επηρεάζει με άλλους τρόπους. Η απάντηση στην επιθετικότητα του Πούτιν δεν βρίσκεται μόνο στις προμήθειες όπλων, στην εθνική άμυνα ή στην αμυντική βιομηχανία. Η κατάσταση απαιτεί τη στρατηγική αναδιοργάνωση ολόκληρης της ηπείρου. Αυτό το καθήκον δεν ανήκει μόνο στο ΝΑΤΟ αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα επεκταθεί και θα μεταρρυθμιστεί.
Τον Ιούνιο του 2022, η ΕΕ χορήγησε στην Ουκρανία καθεστώς υποψηφίου μέλους. Χωρίς τον πόλεμο αυτό σίγουρα δεν θα είχε συμβεί. Το πράσινο φως για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα έρθει πιθανότατα τον επόμενο μήνα. Η Μολδαβία και η Γεωργία –και τα δύο άλλα κράτη της Μαύρης Θάλασσας στη γραμμή πυρός της Ρωσίας– και οι έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έλαβαν επίσης επιταχυνόμενες προοπτικές για την ΕΕ. Όλοι έχουν πολλές δουλειές να κάνουν, αλλά η πίεση να τους δώσουμε «κάτι» θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.
Εν τω μεταξύ, στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, σκεφτόμαστε τι θα σημαίνει αυτό για την ίδια την Ένωση. Από 27 σε ποιος ξέρει 36 κράτη μέλη, όλα θα αλλάξουν: δύναμη, επιρροή, οικονομικές ροές, ευκαιρίες και κίνδυνοι, το γεωγραφικό κέντρο βάρους. Ποια είναι η θέση της επόμενης ολλανδικής κυβέρνησης σε αυτό το θέμα;
Το κρίσιμο σημείο είναι: πρέπει να κάνουμε αυτή τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης τώρα. Είναι μια εθνική συζήτηση. Δεν μπορείτε να πείτε, όπως έκανε ο Pieter Omtzigt σε πρόσφατη διάσκεψη: θα έχουμε αυτή τη «συζήτηση για την Ευρώπη» την ερχόμενη άνοιξη, κατά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ασχολείται με τη διεύρυνση της ΕΕ ή τις αλλαγές των συνθηκών.
Τα θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη μορφή και τον αριθμό των μελών της Ένωσης είναι θέμα των 27 κρατών μελών, που συγκεντρώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Αρχηγών Κυβερνήσεων. Ενσαρκώνουν την ανώτατη πολιτική αρχή της Ένωσης και χαράσσουν την πορεία σε ταραχώδεις καιρούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 2023 ένας Ολλανδός πρωθυπουργός δεν θα μπορεί πλέον να φορά τον παλιό μανδύα του «πρώτου μεταξύ ίσων» (όπως είπε ο Omtzigt αυτό το Σαββατοκύριακο). Ώρα ειδήσεων υποστηρίζεται). Μιλάει για την Ολλανδία, στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Αυτό καθιστά επίσης τόσο επίκαιρο το ερώτημα ποιος θα γίνει πρωθυπουργός.
Ο Luuk van Middelaar είναι πολιτικός φιλόσοφος και ιστορικός.
