Το δίκτυό του, η εμπειρία του και η ουδετερότητά του είναι χρήσιμα στο Ισραήλ

«Μοιάζει με τον Χόλμπρουκ», χλευάζει μια διπλωματική πηγή – αναφερόμενη στον κορυφαίο Αμερικανό διπλωμάτη που τερμάτισε τον πόλεμο της Βοσνίας το 1995 – των λεγόμενων σαΐτα διπλωματία προς τη Μέση Ανατολή. Αλλά υπάρχει ελάχιστη ανάλαφρη ή κυνική συζήτηση για την ολλανδική εμπλοκή στη διπλωματία της δυτικής Γάζας. Η κρίση είναι πολύ σοβαρή και το διακύβευμα πολύ μεγάλο.

Ο άμεσος στόχος των δυτικών χωρών, με την Αμερική στην ηγεσία, είναι να αποτρέψουν περαιτέρω κλιμάκωση στην περιοχή, να παροτρύνουν το Ισραήλ να υιοθετήσει την αναλογικότητα και να σταματήσει τις μάχες και να επιτρέψει μεγαλύτερη βοήθεια στους αμάχους στη Γάζα. Όμως, λέει διπλωματική πηγή, «στις δυτικές χώρες ο αντίκτυπος αυτού του πολέμου στη δική τους κοινωνία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο». Όλοι θέλουν να μην πετάνε σπίθες».

Οι στρατηγικοί προβληματισμοί παίζουν επίσης ρόλο. «Πρόκειται για μια δυνητικά πολύ επικίνδυνη σύγκρουση», λέει μια πηγή κοντά στο Binnenhof. Όχι μόνο λόγω του κινδύνου περαιτέρω κλιμάκωσης, αλλά και λόγω του ρόλου του Ιράν στο παρασκήνιο. Επιπλέον, οι δυτικοί διπλωμάτες φοβούνται ότι αυτό θα ωφελήσει τη Ρωσία και την Κίνα εάν ο πόλεμος συνεχιστεί: θα καταναλώσει όλη τη δυτική προσοχή και θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στη φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών χωρών. «Η ικανότητα να συνεχιστεί η παροχή βοήθειας στην Ουκρανία είναι ζωτικής σημασίας», είπε η πηγή.

«Τι θα συμβεί αν οι μάχες συνεχιστούν για εβδομάδες και σύντομα υπάρξουν είκοσι χιλιάδες Παλαιστίνιοι θύματα;» ρώτησε ο πρώην κορυφαίος διπλωμάτης Ρόμπερτ Σέρι (ειδικός απεσταλμένος του αρχηγού των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν στη Μέση Ανατολή μεταξύ 2008 και 2015) την Πέμπτη. ) κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης το Ινστιτούτο Clingendael. «Και αν αποδειχθεί ότι η κατάσταση στο έδαφος έχει αλλάξει ελάχιστα και δεν υπάρχει προοπτική πολιτικής λύσης; Τότε θα θεωρηθεί υπεύθυνη και η Δύση για αυτό».

Οι δυτικές πρωτεύουσες συνειδητοποιούν ότι η υποστήριξή τους στο δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα σημαίνει ότι τα διλήμματα του Νετανιάχου γίνονται και δικά τους. Ο Σέρι λέει ότι είναι “ένα τρομερό δίλημμα” ότι “η Χαμάς πρέπει να ηττηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο για να καταστεί δυνατή μια επακόλουθη πολιτική λύση”. Αλλά για να πετύχει αυτόν τον στόχο, το Ισραήλ προκαλεί πολλές απώλειες Παλαιστινίων αμάχων ».

Αξιόπιστος συνομιλητής

Το γεγονός ότι ο Rutte μπορεί να διαδραματίσει σχετικά σημαντικό ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση αποδίδεται στη Χάγη στη μεγάλη διεθνή εμπειρία του, τον ηγετικό του ρόλο στην Ευρώπη και τις καλές του σχέσεις με τους Αμερικανούς και τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής. Το πρώτο, ωστόσο, είναι ότι ο Ρούτε γνωρίζει τόσο τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου όσο και τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς εδώ και πολύ καιρό.

«Από το 2012, η ​​Ολλανδία διατήρησε σκόπιμα μια ουδέτερη θέση απέναντι στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους, γεγονός που μας καθιστά έναν αξιόπιστο εταίρο συζήτησης και για τους δύο», λέει ένας γνώστης. Μερικές φορές αυτές οι συζητήσεις γίνονται δύσκολες. Ο Ρούτε μίλησε αυτή την εβδομάδα για το “δύσκολη αγάπηγια τον Νετανιάχου. Ειδικά στην πρώτη συνομιλία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, στις 23 Οκτωβρίου, έγινε λόγος για «πολύ σκληρό».

Αυτό που βοηθά τον Rutte, λέει μια πηγή στη Χάγη, «είναι ότι η Ολλανδία είναι ένας σχετικά μικρός παίκτης από άποψη μεγέθους. Αυτή είναι, από τη φύση της, μια σχετικά άνετη θέση. Εάν παρέμβει η Γαλλία ή η Γερμανία, κατηγορούνται αμέσως ότι λένε ότι αυτό αφορά γαλλικά ή γερμανικά συμφέροντα ». Η Ολλανδία διατηρεί συνεχή επαφή με μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Πρόκειται πραγματικά για μια κοινή προσπάθεια, στην οποία η Ολλανδία συνεισφέρει μέτρια».

Πηγή φωτιάς

«Μετά τον Μπάιντεν, ο Ρούτε, μαζί με τον Μακρόν, μεταξύ άλλων, τραγουδά σταθερά ως δεύτερη φωνή στη χορωδία των δυτικών ηγετών», λέει ο ειδικός στη διπλωματία Ρόμπερτ βαν ντε Ρόερ. «Η αυξανόμενη πίεση τους στις ανθρωπιστικές πτυχές οδήγησε εν μέρει τον Νετανιάχου να δώσει μια παύση στις μάχες. Ο Rutte μεγιστοποιεί έτσι την επιρροή μιας χώρας όπως η Ολλανδία σε μια σημαντική κρίσιμη στιγμή σε διεθνές επίπεδο. Το κατά πόσον αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι ηγέτες τώρα έχουν επίσης ένα δομικό πόδι στην πόρτα με το Ισραήλ και μπορούν να επιβραδύνουν περαιτέρω αιματοχυσία, μένει να φανεί στο έδαφος».

Δεδομένου ότι η Ολλανδία απείχε από την ψηφοφορία για ένα ψήφισμα του ΟΗΕ που επικρίνει το Ισραήλ πριν από δύο εβδομάδες, ο Van de Roer λέει, «κρατούσαν τα χέρια τους ελεύθερα για την πολεμική διπλωματία του Rutte, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ».

Ο Serry σημειώνει ότι όταν συμμετείχε προσωπικά ως απεσταλμένος του ΟΗΕ στην κρίση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, «πολλοί ηγέτες εμφανίστηκαν και προσπάθησαν να παίξουν κάποιο ρόλο. Έτσι μερικές φορές μπορεί να έχει λίγο κόσμο ». Επειδή όμως ο Ρούτε έχει καλή σχέση με τους βασικούς παίκτες, δεν τείνει να χαρακτηρίσει τη συμμετοχή τους ως «μάταιη». «Αλλά τότε πρέπει να υπογραμμίσει δύσκολος στο δικό τουδύσκολη αγάπη«για τον Νετανιάχου – γιατί αυτό πρέπει να ακούσει ο Νετανιάχου τώρα».

Υπάρχουν ίσως άλλοι προσωπικοί λόγοι που παίζουν σημαντικό ρόλο για τον Rutte; Οι επικριτές βλέπουν ότι είναι επείγον να χαρακτηριστεί κάποιος που θέλει να γίνει Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. Αυτή η ιδέα γελοιοποιείται σε κύκλους γύρω από τον πρωθυπουργό. Διπλωμάτες επισημαίνουν επίσης ότι ο Ρούτε δεν θα είχε μιλήσει ποτέ δημόσια για τις φιλοδοξίες του στο ΝΑΤΟ αν δεν είχε ήδη εξασφαλίσει την υποστήριξη βασικών συμμάχων. «Αν αυτή η κρίση είχε συμβεί πριν από δύο χρόνια, ο Ρούτε θα είχε αντιδράσει ακριβώς όπως αντιδρά τώρα», είπε ο εκπρόσωπος του Binnenhof.