Hij schilderde een portret van de overleden koningin in 2005 ter gelegenheid van haar 80ste verjaardag, en zeven jaar later stroomden een recordaantal van 100.000 mensen naar de Walker Art Gallery in Liverpool om een tentoonstelling van zijn werk te zien. Toen kwam de arrestatie en gevangenneming van Rolf Harris wegens aanranding van de eerbaarheid van adolescente meisjes. De dood van de in ongenade gevallen entertainer op 93-jarige leeftijd werd deze week aangekondigd. Dus waar is de eens zo bloeiende markt voor zijn kunst na de dood van Harris?
Het is gemakkelijk om te vergeten – hoewel het gezien de omstandigheden het beste is om te vergeten – dat Harris ooit een enorm succesvolle artiest was. Zijn vaardigheden om met de kwast om te gaan werden natuurlijk versterkt door zijn publieke profiel op televisie en daarbuiten. Maar zijn portretten en grootschalige schilderijen met scènes uit de Australische outback leverden hoge prijzen op.
Een werk uit 1984, getiteld Maori Chief, werd vóór zijn veroordeling in 2014 geschat op £ 45.000. “Rolf Harris daarboven met Hirst en Picasso?” kopte een krant vóór zijn gevangenschap, waarvan het vraagteken opmerkelijk krachtig was. Desalniettemin was Harris een geloofwaardige en populaire schilder.
De waarde van Harris ‘kunst kelderde na zijn gevangenschap, waarbij sommige commentatoren suggereerden dat de kijkcijfers meer dan gehalveerd waren. Dat weerhield een eBay-gebruiker er niet van om in 2017 een schilderij van Harris met de titel Buses at Trafalgar voor £ 125.000 te koop aan te bieden als Nu kopen-prijs. Maar over het algemeen stortten de prijzen in. En hoewel sommige dealers hopen dat zijn stukken na zijn dood verstandige langetermijninvesteringen blijken te zijn, suggereert de grote hoeveelheid spotgoedkoop geprijsd Harris-werk dat te koop is op veilingsites dat veel mensen geïnteresseerd zijn om van hun kunst af te komen.
Typ “Rolf Harris” op eBay en er verschijnen 224 resultaten onder het filter “Art” (er zijn heel veel extra boeken, Stylophone-pockettoetsenborden en 7-inch singles). De gemiddelde prijs van kunst ligt rond de 200 pond. De stukken die te koop zijn, zijn meestal prints in beperkte oplage in plaats van originelen, en veel verkopen voor minder dan ze kosten. Een canvasafdruk van een schilderij genaamd ‘Trust’ werd gekocht bij een galerie voor £ 595 en is nu te koop voor £ 225. “Ondanks zijn overlijden een fantastische artiest en allround entertainer”, luidt de verkoopbeschrijving.
Een ingelijste, gesigneerde canvasafdruk van £ 750 van Uluru (Ayers Rock zoals het was) wordt – zo wordt ons verteld – ergens anders zonder lijst verkocht voor £ 1.795, wat het een ‘echt koopje’ maakt. Een ander schilderij dat in 2013 voor £ 895 is gekocht, wordt verkocht voor £ 150, terwijl een schilderij met een verkoopprijs van £ 795 wordt verkocht voor £ 240 (in dit geval wordt een zoekgeraakt certificaat van echtheid opgegeven als reden voor de korting). ). “Doe een koopje”, zeggen sommige verkopers. Een verdacht aantal mensen lijkt te verhuizen en heeft simpelweg geen plek om hun harris op te hangen op hun nieuwe locatie. grappig dat.
Dit is echter de onderkant van de markt. Op eBay staan nog tal van Harris-werken voor een behoorlijke – uitzonderlijke – prijs. Een origineel olieverfschilderij getiteld ‘Rembrandt’s Genius’ is te koop voor £ 33.000 (plus £ 22 verzendkosten). Volgens de verkoper wordt het schilderij geleverd met een handgeschreven brief van drie pagina’s van Harris zelf, waarin hij uitlegt waar, hoe en waarom hij het heeft geschilderd. Ondertussen wordt een “zeer zeldzaam” origineel schilderij genaamd Carra Barra, live gemaakt op het podium in Canada in 1976, verkocht voor £ 24.999. Een verkooptekst van een bedrijf genaamd Platinum Galleries betoogt dat het werk van Harris de komende jaren waarschijnlijk in waarde zal stijgen.
“Ongeacht wat hij wel of niet deed, zijn originelen brengen nog steeds enorme prijzen op omdat echte investeerders weten voor hoeveel zijn werk na zijn dood zal worden verkocht”, luidt de beschrijving (het is onduidelijk of dit voor of na zijn dood is). achteraf geschreven). nieuws van de week). De verkoper zou wel eens gelijk kunnen hebben. Wie weet? Ze merken echter ook op dat de adviesprijs van het schilderij £ 100.000 is, wat betekent dat het voor een fractie van de waarde wordt verkocht. De mensen die zowel Rembrandts Genie als Carra Barra verkochten, reageerden niet meteen op verzoeken om commentaar. Evenmin moet worden gezegd dat dit ook het geval was bij een handjevol kunsthandelaren en veilingmeesters met wie ik contact opnam om hun mening te horen over de waarde van Harris’ kunst vandaag. Om voor de hand liggende redenen lijkt het een giftig onderwerp.
Sommige Harris-verzamelaars hebben spijt van de koper. Een beller naar de LBC-radioshow van omroep Nick Ferrari eind vorig jaar zei dat hij voor £ 600 aan kunst van Harris had gekocht na zijn eerste arrestatie in 2013, in de hoop dat hij onschuldig zou worden bevonden. “Toen hij voor het eerst werd gearresteerd, had ik wat geld over en ik dacht bij mezelf dat ik echt geloofde dat hij onschuldig was, dus ging ik naar buiten en kocht een aantal van zijn kunstwerken”, zei de beller. “En ik dacht: ‘Nou, zodra het proces komt, wordt hij onschuldig bevonden, en dan gaat de prijs van de schilderijen plotseling de pan uit.’ Maar het ging natuurlijk andersom.”
Ferrari vroeg de verzamelaar wat hij met de foto’s deed. “Ik heb ze destijds uitgestald, maar nu hangen ze achter een kast”, was het antwoord. Toch zei de beller dat hij geloofde dat de werken artistieke waarde hadden en dat het mogelijk was om de kunst van de kunstenaar te scheiden.
Dat debat werd vorig jaar op de proef gesteld toen Channel 4 kunstwerken kocht van onder meer Adolf Hitler en een studiopubliek liet beslissen of cabaretier Jimmy Carr het al dan niet moest vernietigen. Op dezelfde show stemde het publiek om een werk van Harris of een schilderij van beeldhouwer Eric Gill (een pedofiel) te vernietigen. Harris’ kunst werd gered en die van Gill werd in brand gestoken (Gill was onlangs in het nieuws nadat een standbeeld van hem buiten het gebouw van het BBC Broadcasting House in Londen met een hamer was aangevallen door een demonstrant).
De show van Channel 4, getiteld ‘Jimmy Carr Destroy’s Art’, werd door de Telegraph bestempeld als ‘idioot’ en ‘zielig’. Het was bedoeld om een debat op gang te brengen over de kwestie van de scheiding tussen kunst en kunstenaar, maar uiteindelijk werd het nazisme gekleineerd en gesuggereerd dat verachtelijke misdaden relatief zijn.
Misschien benaderde het Theatre Royal Plymouth de beste benadering van Harris’ kunst. Dertig jaar geleden schilderde Harris een muurschildering in een van de kleedkamers van het theater terwijl hij daar in een pantomime optrad. Op de foto hing Harris aan zijn handen aan de tak van een gigantische bonenstaak. Maar het zelfportret werd overschilderd toen Harris in 2014 werd veroordeeld voor aanranding. Geen sensatiezucht of tamtam. Met een likje verf of twee was het weg. Harris was uit het geheugen gewist. En ze hoefden het niet eens op eBay te vermelden.