Het zou altijd een belangrijk jaar worden voor ‘s werelds hoogste berg. Op 29 mei is het 70 jaar geleden dat Sir Edmund Hilary en Tenzing Norgay op het dak van de wereld stonden, en in die tijd is de Everest getransformeerd van een onoverwonnen bergtop in een speeltuin voor rijke avonturiers.
Het klimseizoen – het korte tijdsbestek waarin het weer het minst een probleem is – is in volle gang op de hoogste berg ter wereld en er worden al records gebroken.
De Nepalese regering heeft dit jaar 454 vergunningen afgegeven om de Everest te beklimmen – meer dan ooit tevoren, meer dan de 408 vergunningen die in 2021 zijn afgegeven. Dat brengt de bevolking in Everest Base Camp, het geïmproviseerde tentendorp aan de voet van de Khumbu Icefall, op 5.364 m – exploderend tot ongeveer 2.000 mensen, een combinatie van sherpa’s, gidsen, expeditiepersoneel en hun betalende klanten.
De komende dagen zullen er allerlei fantasievluchten worden ondernomen. Kristin Harila, een bergbeklimmer uit Noorwegen, streeft ernaar het snelheidsrecord voor het beklimmen van alle achtduizenders ter wereld te verbreken door Nimsdai “Nims” Purja’s bestaande record van zes maanden en zes dagen te verslaan. Hari Budha Magar, een voormalige Gurkha, streeft ernaar om de eerste transfemoraal geamputeerde te worden die de berg beklimt. En de Britse klimmer Kenton Cool heeft zijn eigen record voor de meest succesvolle beklimming al verbroken door een niet-sherpa (17), terwijl Kami Rita Sherpa de top voor de 27e keer heeft bereikt – meer dan enig ander persoon in de geschiedenis.
Met krantenkoppen gericht op pogingen om de geschiedenisboeken te herschrijven, is het gemakkelijk om de gevaren van het beklimmen van de Death Zone te vergeten. “Records zijn er om te breken, inclusief het beklimmen van ‘s werelds hoogste bergen”, zegt Dan Stretch, Operations Manager bij Global Rescue, gespecialiseerd in het redden van mensen uit de meest extreme omgevingen ter wereld. “Maar die bekendheid mag nooit ten koste gaan van onnodige risico’s.”
Stretch, momenteel ingezet op de Everest, en zijn mede-redders zijn de onzichtbare helden van de berg, en het klimseizoen in de lente in Nepal is de drukste tijd van het jaar.
exploiteert op grote hoogte
Een van de meest ervaren leden van Global Rescue is kapitein Maurizio, al meer dan 30 jaar piloot met 20.000 vlieguren en een gekwalificeerde berggids. De Italiaan bestuurde in 2013 ‘s werelds hoogste reddingshelikopter – op de Everest op 7.800 meter – en zegt dat vliegen naar de death zone een unieke vaardigheid is.
“7.000 m is de bovengrens voor certificering van een helikopter”, zegt hij. “[The altitude] verandert alles. Het verandert de manier waarop we vliegen, het verandert de manier waarop de machine vliegt, het verandert alle instrumenten – er zijn veel dingen om over na te denken.”
Ondanks deze uitdagingen en het recordaantal pogingen om de Everest te beklimmen, ervaart Maurizio meer actie dan ooit.
“Elk jaar neemt het aantal reddingsoperaties toe”, zegt David Koo, operationeel directeur van Global Rescue. In Kathmandu staat hij met beide benen op de grond en is het zijn taak toezicht te houden op bergingsoperaties en samen te werken met ziekenhuizen, paramedici, piloten en grondpersoneel.
In een omgeving waar omstandigheden snel kunnen veranderen, is teamwerk het allerbelangrijkste van de operatie. “We zijn sterk afhankelijk van de lokale mensen in het basiskamp om ons te vertellen hoe de situatie is – het is niet zoals in grote steden waar webcams zijn en je alles kunt zien”, legt Koo uit.
Buiten de bergen blijft de missie vaak onopgemerkt. “De mensen op kantoor zijn erg belangrijk – ze geven ons de informatie, ze geven ons alle coördinaten van waar we heen moeten en ze proberen ons te helpen met weersinformatie en natuurlijk met logistieke zaken zoals tanken”, zegt Maurizio.
Toenemende druk
Helder denken en “gezond verstand” zijn sleutelprincipes als het gaat om het werken in dergelijke vijandige omgevingen. “We hebben altijd een strikt beleid – we forceren geen redding”, zegt Koo. “Als een piloot zegt dat het te gevaarlijk is, wat de familie ook zal zeggen, zullen we nee zeggen.”
Maar de druk is toegenomen. “Er is zeker een verwachting, vooral van nieuwe klimmers, dat als ze een reddingsverzekering afsluiten, er een helikopter zal zijn om hen te redden als ze in de problemen komen. Dat gebeurt alleen in een Tom Cruise-film – het gebeurt niet in het echte leven…soms kan geld geen leven redden’, zegt Koo.
Maurizio voegt eraan toe: “Soms ben ik zonder succes afgedwaald van een redding. Ik doe mijn werk alleen als het mogelijk is om ze te selecteren [the climber] omhoog dan OK – als het niet mogelijk is, gaan we terug en hebben we een plan B.” De Italiaan herinnert zich hoe hij tijdens zijn moeilijkste redding een week wachtte in het basiskamp op Dhaulagiri om bij slecht weer meer dan 7.000 meter te proberen een Spaanse klimmer en zijn Sherpa – uiteindelijk kon alleen de lokale gids worden gered.
Ondanks de harde realiteit zijn de verwachtingen hooggespannen voor het nieuwe ras klimmers dat massaal naar de Himalaya trekt.
Flor DeJasmin Agustin, directeur medische veldoperaties voor Global Rescue in Nepal, schat dat het team tijdens het hoogseizoen tot 10 reddingsacties per dag uitvoert.
Ze zegt: “Tegenwoordig zijn er een aantal luisteraars die hun geluk beproeven om dat perfecte ‘Kodak’-moment op een hoge bergtop vast te leggen. Zonder de juiste training en voorbereiding zetten ze hun leven op het spel. Mount Everest is een magneet voor deze onervaren klimmers.”
Twijfelachtige motieven
Nu het tijdperk van ontdekking achter ons ligt, is de motivatie van de klimmers van vandaag veranderd. “Als je een berg wilt beklimmen, moet je dat naar mijn mening niet alleen doen omdat het de hoogste is of omdat je een certificaat krijgt om op Instagram te plaatsen”, zegt Maurizio. “Als je een doel wilt bereiken, moet je het zelf willen doen – zo bereid je je lichaam en je technische vaardigheid veel beter voor dan de meeste mensen momenteel doen.”
Agustin gelooft dat de pandemie impact heeft gehad. Ze voegt eraan toe: “Voor de meeste mensen is het als een wraakreis. Sommige onervaren expeditie-operators maken van deze gelegenheid gebruik om hun expeditiereis te verkopen aan degenen die hun prioriteiten stellen zonder rekening te houden met hun gezondheid of leven.
Het team kan de aantrekkingskracht van de bergen niet ontkennen – het zijn allemaal gepassioneerde klimmers. “Ik krijg het gevoel… het gevoel van voldoening”, zegt Koo. “Maar ik denk dat er tegenwoordig zoveel hype is op sociale media. De instant roem waar mensen naar op zoek zijn, baart me zorgen omdat de motivaties en verwachtingen heel verschillend zijn.
Meer dan enig ander probleem is gebrek aan acclimatisatie de trigger voor de meeste reddingsacties, zegt Koo. “Als je je lichaam geen tijd geeft om zich aan te passen, krijg je hoogteziekte [and] De meeste mensen haasten zich door. Dus als ze daar met te veel klimmers vastzitten, zijn ze uitgeput of hebben ze geen zuurstof meer – het risico op hoogteziekte is veel groter.”
Een oproep tot actie
Er bestaat brede consensus over wat er gedaan kan worden om het hooggebergte veiliger te maken. “Het volgende doel moet trainen, trainen, trainen zijn – niet alleen voor de klimmers, maar ook voor de organisaties, voor de berggidsen, voor de sherpa’s en de dragers”, zegt Maurizio, die er na een recordjaar ook van uitgaat dat de regelgeving die dit doet, is onvermijdelijk nodig in de Himalaya.
“We zouden regels moeten hebben – een curriculum dat we moeten volgen voordat we de Everest beklimmen”, zegt hij. “Het is niet mooi, maar als je daarvoor de Everest wilt beklimmen, moet je andere bergen hebben beklommen.
We willen het bedrijf niet stoppen, maar we moeten proberen de incidenten te stoppen en de enige manier om dat te doen is ervoor te zorgen dat mensen klaar zijn om die berg te beklimmen.”
Met sociale media die deze week overspoeld zijn met succesvolle foto’s van de top, is het misschien gemakkelijk om de uitdaging van het beklimmen van meer dan 8.000 meter te onderschatten, maar zoals Agustin zegt: “De Mount Everest beklimmen is moeilijk en duur – het kan maanden of zelfs jaren duren.” .”