Een carrière in het voetbal kon niet verder van het begin van Nils Nielsen verwijderd zijn. “Er waren geen voetbalvelden, er waren rotsen, sneeuw, ijs en heel veel zeehonden. Ik hield van de wilde natuur, maar daar wonen, ik bedoel, kom op, wat kun je doen?’ Nielsen vertelt over de eerste vijf jaar van zijn leven, die hij doorbracht op het afgelegen eiland Napasoq in Groenland.
“Ik weet niet hoe ik zeehonden en ijsberen moet vangen. Dus wat moet ik doen in Groenland? Dus ik ben blij dat ik er niet meer ben, maar het is ook een deel van mij, een deel van mijn aard, dat ik uit zo’n kleine plaats kom.”
Opgegroeid in een gemeenschap van slechts 25 gezinnen, op een uur varen van de dichtstbijzijnde stad, waar iedereen met iedereen moet kunnen opschieten, toonde hij hoe belangrijk het is om contact te maken met mensen, en dat zal hij blijven doen in zijn nieuwe baan van onschatbare waarde bij Manchester City zijn eerste voetbaldirecteur van hun damesteam. De 51-jarige zal verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van de coach en spelers en toezicht houden op de werving van spelers bij de Women’s Super League-club, van meisjesacademie tot senioren.
Nielsen heeft een sterke staat van dienst in het vrouwenvoetbal, nadat hij Denemarken naar de finale van de Europese kampioenschappen van 2017 heeft geleid, en hij heeft ook toezicht gehouden op het Zwitserse damesteam en het nationale team van China U20. De dagelijkse focus van de gitarist en getrainde sportfysioloog lag tot nu toe op coaching.
Op de vraag met welke spelers hij het liefst heeft samengewerkt, antwoordt hij met drie namen: Chelsea’s Pernille Harder, die hij omschrijft als de hardst werkende speler op training; Andreas Christensen, centrale verdediger van Barcelona en Denemarken, die hij coachte in de Deense jeugdteams en omschreef als “een ongelooflijk talent en persoon”; en de Zwitserse spits Ramona Bachmann, die hij omschrijft als de “Messi van het vrouwenvoetbal”.
Toevallig hebben alle drie de spelers enige tijd in hun carrière bij Chelsea doorgebracht, de club Manchester City moet nu uit de top van het Engelse voetbal verdrijven om Nielsen’s langetermijndoel te bereiken om de nummer één van Engeland te worden. Dus hoe denkt Nielsen precies dat Chelsea kan worden toegeëigend, aangezien de club uit West-Londen hun laatste drie WSL-titels heeft gewonnen en de meeste binnenlandse titels heeft gedomineerd sinds Manchester City hun enige WSL-titel won in 2016?
“We moeten in ons concept geloven en iets ontwikkelen dat uniek is voor ons, en dan hebben we een kans om te winnen. Als we proberen te kopiëren wat ze doen, zullen we ze nooit verslaan”, zegt Nielsen in een exclusief interview met Telegraph Sport. “We moeten in ons pad geloven en het volgen. We krijgen natuurlijk niet dezelfde spelers als zij, maar wel spelers van hetzelfde kaliber en dan is het slechts een kwestie van tijd. Het is mogelijk om Chelsea te verslaan. Man City heeft ze dit seizoen zelfs verslagen in de competitie. Dus waarom zou het niet mogelijk zijn om ze volgend jaar twee keer te verslaan?”
Nielsen weet het een en ander over het beëindigen van de heerschappij van een dominant team. Het was tenslotte zijn Deense team dat de grote opschudding veroorzaakte op Euro 2017, afkomstig van een achterstand in de kwartfinales en het uitschakelen van Duitsland, dat maar liefst zes Europese titels op rij had gewonnen. Het is zijn meest trotse overwinning als coach en hij lacht als hij terugdenkt aan de finale tegen de Nederlandse kant van Sarina Wiegman: “We hebben niet gewonnen, we bereikten net de finale en toen sloeg Wiegman ons zoals altijd in elkaar!” Voor Sarina Wiegman [now England coach]”Ik denk dat we eigenlijk heel goede vrienden zijn. We hebben ze een beetje geholpen op het EK. We hebben niet alleen twee keer van ze verloren, maar we hebben Duitsland ook naar huis gestuurd!”
Het winnen van trofeeën is niet het enige doel van Nielsen, aangezien zijn nieuwe ploeg zondag buren Manchester United ontmoet in een cruciale lokale derby. Eerst en vooral zegt hij dat hij het leuk vindt om mensen te helpen en dat zijn doel is “mensen in situaties te brengen waarin ze hun best kunnen doen”. Hij voegt eraan toe: “Het gaat erom de angst weg te nemen en mensen in staat te stellen het beste uit zichzelf te halen in elke rol bij de club.” Een verschil maken voor iemand anders is belangrijk voor mij. Daarom zit ik in het spel. Het gaat niet zozeer om het winnen van titels, maar dat is natuurlijk ook leuk.”
Zich bewust van de verreikende implicaties van zijn nieuwe baan in een tijd waarin het vrouwenvoetbal snel evolueert en hij wil dat meer teams competitief zijn, zegt hij: een aanwinst voor het vrouwenvoetbal en de manier waarop de media het nu volgen is totaal anders dan toen ik met het vrouwenvoetbal begon. De meiden verdienen de aandacht.
“Nu is het onze taak [all] Het doel is ervoor te zorgen dat het niet alleen de acht beste clubs in Europa zijn die spelers het dagelijkse leven geven, maar dat ze echte professionals kunnen zijn. Er zijn veel meer clubs die dat kunnen en dan zien we een algehele verbetering.
“Wat ik er leuk aan vind, is dat het nog steeds hun eigen spel is en geen slechte kopie van het spel van de man. Het is vrouwenvoetbal en ze zijn echt heel erg goed. Als je vrouwenvoetbal vrouwenvoetbal laat blijven, zal het groeien en de grootste meisjessport ter wereld worden, en het zal alleen maar blijven groeien.”