Deze foto’s brachten de Duitse ijshockeyfans in extase!
Bij de 3-1 overwinning op Zwitserland in de kwartfinales van het Wereldkampioenschap IJshockey 2023 (LIVE op SPORT1) werd bezegeld met de laatste sirene, de Duitse spelers waren niet te stoppen.
De hele oever stormde het ijs op en vormde een juichende troep voor hun eigen doel. De derde deelname aan de halve finale van een Duitse nationale ploeg op een WK sinds 2010 was de verdiende beloning voor de zelfopofferende 60 minuten tegen de Zwitser.
“Ik voelde mijn benen de laatste tien minuten helemaal niet meer”, gaf Nico Sturm, die verantwoordelijk was voor het derde doelpunt, na de wedstrijd toe. SPORT1, maar ook direct toegevoegd: “Nu hebben we nog twee wedstrijden te gaan. We gooien er alles in en ik denk dat er nog veel mogelijk is. Ik zal de vakantie echt verdienen.”
Duitsland arriveerde in het concert van de groten
De NHL-ster van de San Jose Sharks is representatief voor het nieuwe zelfvertrouwen in het Duitse ijshockey. Terwijl het rond de millenniumwisseling en in de jaren daarna vooral ging om overeind blijven in de hoogste divisie, is de knock-outronde nu het verklaarde doel van een wereldkampioenschap.
Ook de grote ijshockeylanden hebben deze ontwikkeling opgemerkt en nemen een Duitse nationale ploeg niet meer licht op. Het DEB-team heeft dit respect de afgelopen jaren verdiend met zijn internationale optredens en vooral de zilveren coup op de Olympische Spelen van 2018.
SPORT1 Bekijk de grootste successen van Duitsland.
2021: Duitsland mist het edelmetaal
Twee jaar geleden stond Duitsland in de halve finale van het WK. Eerder werd Zwitserland in de kwartfinales met 3:2 nP uitgeschakeld in het toernooi – ook in Riga. Soms herhaalt dit verhaal zich.
Het succes van Duitsland, dat ook een 3-1 overwinning op de uiteindelijke wereldkampioen Canada in de groepsfase omvatte, eindigde in de halve finale met een nederlaag tegen Finland. “Het is enorm teleurstellend dat we de wedstrijd niet hebben gewonnen”, zei toenmalig bondscoach Toni Söderholm. SPORT1, “Ik kan alleen maar mijn hoed afnemen voor mijn team.” Dat was echt geweldig.”
Ook Moritz Müller, die het team dit jaar als aanvoerder het ijs op leidde, baalde. “We waren de betere ploeg, kleine dingen beslisten de wedstrijd.” Nu is iedereen gewoon gebroken, zei Müller, “maar we kijken vooruit en willen de medaille winnen”.
Van deze wens kwam echter niets terecht. In de wedstrijd om de derde plaats ging het DEB-team met 6-1 onderuit tegen de USA. “Het is moeilijk te accepteren nu. “Je kent het gevoel als je de medaille mist en er stom uitziet”, omschreef Marcel Noebels de situatie.
Toch waren ook deze titelgevechten een belangrijke bouwsteen voor het huidige succes. “Ik denk dat we een stukje DNA hebben gevonden voor het Duitse ijshockey. “Hoe gepassioneerd moet je werken en wat moet je laten zien als we succesvol willen zijn”, waagde Söderholm destijds een blik in de toekomst en beschreef precies waar Duitsland momenteel voor staat: passie, wil, teamgeest!
2018: de zilveren helden van Duitsland in Pyeongchang
Het is tot nu toe het grootste sprookje van het Duitse ijshockey. Op de Olympische Spelen van 2018 in Pyeongchang werd Duitsland alleen in de finale tegengehouden door Rusland.
Het was het grootste succes ooit van een Duits nationaal ijshockeyteam. Na een gemengde groepsfase – Duitsland moest zich als negende plaatsen voor de kwartfinales – was Zwitserland opnieuw het begin van een succesvolle reeks. De jongens met de bondsadelaar op de borst versloegen na een voorsprong hun buren met 2-1.
Na overwinningen op de ijshockeygrootmachten Zweden (kwartfinales: 4:3 aet) en Canada (halve finales: 4:3) kende de euforie in Duitsland geen grenzen. De finale tegen Rusland werd een waar drama. Duitsland leidde 3:2 tegen de Sbornaja. Er was nog geen minuut te spelen, 55 pijnlijke seconden – toen rukte Nikita Gusev, die eerder het tweede Russische doelpunt had gemaakt, de Duitsers uit hun dromen.
Na 9:40 minuten verlenging was het Kirill Kaprizov die een einde maakte aan de Duitse dromen. De Duitse spelers zakken weg op het ijs en sommigen laten zelfs stille tranen vallen. Gebroken en beroofd van misschien wel het mooiste moment van haar leven. Uiteindelijk overheerste echter een ander gevoel.
De trots op dit geweldige moment van het Duitse ijshockey. “Er is geen reden om niet trots te zijn.” Ook al doet het nu pijn. “Er komt altijd een beetje geluk bij kijken”, zei international Patrick Reimer na afloop. “Wie had gedacht dat we zo ver zouden komen?” Hé, Silver!”
2010: Een ijssprookje zonder happy end
Het WK voetbal 2006 in Duitsland werd een zomersprookje, de handballers wonnen in eigen land de titel in het wintersprookje van 2007.
Het WK thuis 2010 moet een ijssprookje worden voor de Duitse blade cracks. En opnieuw was het Zwitserland dat wachtte in de eerste knock-outwedstrijd. Na twee groepsfasen met ups en downs gingen ze na een 1-0 zege door naar de halve finale, waar Rusland te sterk was (1-2).
In de wedstrijd om de derde plaats bleek Zweden een spelbreker. In het laatste derde deel kregen de Scandinaviërs twee doelpunten tegen van het Duitse team, dat lange tijd op ooghoogte speelde en daarmee de wedstrijd besliste. Voor Duitsland was er alleen tin.
1976: Het laatste Duitse edelmetaal
42 jaar lang was brons op de Olympische Spelen van 1976 in Innsbruck de laatste Duitse medaille op een groot evenement.
Op dat moment speelden zes teams tegen elkaar om de medailles. Na een overwinning tegen Polen (7:4) en drie nederlagen had het DEB-team in de laatste wedstrijd een heuse finale tegen de USA. Het Duitse team liep de Amerikaanse jongens 4:1 voorbij en verzekerde zich zo voor lange tijd van het laatste edelmetaal.
1953: De laatste WK-medaille
Exact 70 jaar geleden heetten de Duitse succesverhalen Basel en Zurich. Op de Wereldkampioenschappen in Zwitserland pakte de DEB de tweede zilveren medaille op de Wereldkampioenschappen in de geschiedenis van de vereniging.
De sportieve waarde werd destijds echter in twijfel getrokken. Naast Duitsland namen slechts drie andere teams deel aan het toernooi: Zweden, gastland Zwitserland en Tsjechoslowakije. De Oost-Europeanen, die bij de start het West-Duitse team hadden overklast met 2:11, verlieten het toernooi echter voortijdig na de dood van president Klement Gottwald.
Duitsland versloeg bijvoorbeeld Zwitserland met 7-3 en eindigde als tweede achter het ongeslagen Zweden op doelsaldo.
Het was het einde van een succesvol hoofdstuk van Duitse nationale teams op grote evenementen. In de jaren dertig waren ze vice-wereldkampioen in 1930 en werden ze twee keer derde (1932, 1934). Er is ook een bronzen medaille op de Olympische Spelen van 1932 in Lake Placid (VS).
Het DEB-team zal nu weer voortbouwen op deze succesvolle tijden en tegelijkertijd een einde maken aan de lange droge periode op wereldkampioenschappen. Graag ook met de eerste wereldtitel in de Duitse ijshockeygeschiedenis.