Er is één ding dat Manchester United-fans zorgen moet baren over hun baas Erik ten Hag: Real Madrid gaat binnenkort op zoek naar een nieuwe manager.
Dat zijn ze altijd. En het zou nu geen slecht moment zijn om toe te slaan. Want te midden van de ontduikingen, het eindeloos opleggen van nieuwe deadlines en het chronische gebrek aan besluitvorming rond de komisch onhandige pogingen van de Glazers om de club te verkopen, heeft de United-manager geen duidelijk beeld van zijn transferbudget.
Hij kan de opening van de transferperiode volgende maand nog niet goed plannen. Voor een man van zijn vak moet dat meer dan frustrerend zijn. En als het nog veel langer duurt, zou het helemaal in zijn karakter liggen als hij wordt gepocheerd door een andere club die zijn ambities waarmaakt en waar de toekomst meer inhoudt dan alleen de hoogst mogelijke verkoopprijs halen.
Als je een idee wilde hebben van Ten Hag’s lynx-eyed aanpak, er was een moment aan het einde van Manchester United’s overwinning op Bournemouth dat boekdelen sprak. De bal ging naar de invaller Scott McTominay in het strafschopgebied van Bournemouth. Hij had tijd om zijn schot te plaatsen, tijd om de kers op de taart te zetten van de uitoverwinning die zijn team op een punt van Champions League-kwalificatie bracht. Maar zijn schot was tam en belandde niet overtuigend in de borst van thuisdoelman Neto. Voor bijna iedereen in Vitality Stadium leek het een onbelangrijke toevoeging aan het spel, slechts een van die dingen. Maar niet bij Ten Hag.
Hij zwermde langs de zijlijn, schreeuwde boos tegen de middenvelder en gaf hem instructies over hoe hij had moeten schieten. Gezien de manier waarop de wapens werden gegooid, was het duidelijk veel krachtiger en nauwkeuriger. Om nog maar te zwijgen van het feit dat zijn ploeg op dat moment aan de leiding stond en het er nooit naar uitzag dat de tegenstander zou scoren – met de overleving van de Premier League verzekerd, leek de ploeg van Gary O’Neil al consequent op het strand; en er zijn veel stranden in Bournemouth. Ten Hag accepteerde zo’n excuus echter niet: de wedstrijd had gewonnen kunnen worden, de punten hadden opgeteld kunnen worden, maar dat was een bug die verholpen moest worden.
“Ik was verrast door hem”, gaf Man of the Match Casemiro na de wedstrijd toe toen hem werd gevraagd naar de Nederlander. “Hij is nooit tevreden en eist altijd meer van ons.”
En Casemiro heeft veel topmanagers van dichtbij gezien. Velen van hen zijn perfectionisten. Maar dat is de stijl van Ten Hag: er heerst een smeulende onvrede over alles wat niet perfect is. Neem zijn beoordeling van de speelstijl van zijn team.
“Ik was zeer tevreden, een zeer goede prestatie”, zei hij, voordat hij het cruciale voorbehoud toevoegde: “gedurende de eerste 25 minuten.”
Hij was minder enthousiast in de ongeveer 65 minuten die volgden, toen Bruno Fernandes en Antony een onofficiële wedstrijd voerden over wie de meeste passes naar een tegenstander kon maken. Veel minder enthousiast. En de komende dagen, voor de laatste twee competitiewedstrijden, zal hij de spelers bewust maken van hoe ze zich kunnen blijven verbeteren en hun niveau kunnen verhogen. Hij geeft het goede voorbeeld; zijn eigen focus is absoluut. Toen hem werd gevraagd of hij wist dat Liverpool slechts een minuut verwijderd was van een verlies van Aston Villa en United een Champions League-kwalificatie bezorgde, keek hij de vragensteller met vernietigende minachting aan.
“Het is niet belangrijk”, zei hij, blijkbaar verrast door het idee alleen al om aandacht te schenken aan de activiteiten van anderen. “We staan aan de leiding, het is aan ons. We hoeven niet achterom te kijken. Het heeft niets te maken met een ander team, het zijn alleen wij en onze tegenstander die dag.”
Voor United-fans is dat manna. Tien jaar nadat de grote, geobsedeerde Sir Alex Ferguson met pensioen ging, heeft hun club eindelijk iemand gevonden die net zo vastbesloten is als de Schot om de grenzen te verleggen. Ten Hag bezorgd. Hij ziet eruit als de man die eindelijk in staat is om een lang geleden slappe club met zelfgenoegzaamheid te ondersteunen.
Niet dat de United eigenaren hem hielpen in zijn zoektocht naar perfectie. Na bijna een jaar bij Carrington te hebben gewerkt, is hij zich terdege bewust van de tekortkomingen in zijn ploeg: ondanks alle longvernietigende inspanningen van de speler zal hij bijvoorbeeld de titel niet winnen als zijn back-spits Wout Weghorst is.
Hij weet dat hij aanzienlijke versterkingen nodig zal hebben wanneer de transfermarkt opengaat. Of hij kan staken zoals hij wil, ligt volledig in handen van zijn werkgevers. En haar hebzuchtige incompetentie moet hem afleiden. Dat zou de ultieme erfenis zijn van het ellendige eigenaarschap van de Glazers: ze zouden de enige wijze afspraak die ze hadden afgesproken, gefrustreerd ergens anders heen kunnen laten gaan.
Casemiro zei tegen Manchester United dat hij ze zou repareren – en hij hield woord
Casemiro heeft al de vernedering ondergaan van het spelen van een volledig seizoen in de Europa League en dat is duidelijk al beledigend genoeg. Een dergelijke competitie is een persoonlijke belediging voor een speler van het formaat van de Braziliaan, die thuis vijf Champions League-medailles heeft gewonnen, en hij speelde hier alsof er niets ergers was dan terugkeren naar het tweede toernooi van het continent.
De 31-jarige heeft net zoveel gedaan als elke andere speler om Manchester United dit seizoen weer aan de top van het Europese voetbal te brengen en in de afwezigheid van de zieke Marcus Rashford was hij het die opnieuw zegevierde. Niet alleen op de gebruikelijke manier – die keiharde tackles en nauwkeurige passes zijn een vast onderdeel van United’s seizoen geweest – maar met een Champions League-waardige winnaar.
Het was een prestatie van sluwheid, leiderschap en visie van de beste middenvelder van United. Zijn overheadwinnaar was het meest opvallende moment van de overwinning in Bournemouth, maar het was de voorsprong en degelijkheid die volgden die net zo belangrijk bleken.
“Hij blijft ons verrassen”, zei United-manager Erik ten Hag. “Hij is zo’n briljante voetballer. Een vechter. Hij houdt het team bij elkaar. We kennen hem vanwege zijn zeer goede organisatie, positionering, anticipatie, veel ballen vangen en winnende tackles. Maar ook in balbezit voor zijn passingspel, distributie en afronding. Gewoon een geweldige voetballer.”
Voor alle duidelijkheid, Casemiro was niet de enige die United nog dichter bij hun plek in de top vier bracht. Hij had hulp nodig van Raphaël Varane, een andere speler die duidelijk thuishoort in de Champions League, en van de veel bekritiseerde David De Gea in het United-doelpunt. Het was De Gea’s 17e nul dit seizoen, wat hem de Golden Glove-prijs opleverde.
Eerder dit seizoen, na een vernederende nederlaag bij Brentford in hetzelfde limoengroene shirt dat United hier droeg, sms’te Casemiro zijn zaakwaarnemer en zei: “Zeg ze dat ik dit zal oplossen.” Hij kan natuurlijk pas in de Champions League zeggen dat hij dit heeft gedaan. voetbal is officieel gegarandeerd, maar United staat nu op het punt na het gelijkspel van Liverpool met Aston Villa.
Met nog twee wedstrijden te gaan heeft United 69 punten. Liverpool heeft een wedstrijd meer gespeeld en heeft er 66. De ploeg van Ten Hag heeft dus nog maar één punt nodig uit de komende wedstrijden tegen Chelsea en Fulham. Cruciaal is dat beide wedstrijden op Old Trafford worden gespeeld.
Ten Hag hield vol dat hij tijdens de wedstrijd niet op de hoogte was van wat er op Anfield gebeurde. “Het maakt niet uit,” zei hij. “Ik zeg al weken dat het niet om onze tegenstanders gaat. We staan bovenaan, het is aan ons. We hebben alles in eigen handen en hoeven niet achterom te kijken.”
Met Casemiro, Christian Eriksen en Bruno Fernandes die vanaf het middenveld het spel controleerden, domineerde United de vroege ontmoetingen. Het doelpunt van Casemiro viel al na negen minuten toen hij langs de verdediging van Bournemouth schoot. De gebroken pass van Eriksen zat de Braziliaan in de weg, die in de lucht ronddraaide om hem krachtig om te zetten.
Was het het doelpunt dat je van Casemiro zou verwachten? ‘Nee’, glimlachte Ten Hag. “Maar we hechten veel belang aan de bewegingen in het laatste derde deel en trainen veel. De beweging is geweldig. Het balgevoel van Christian is geweldig en de finish is briljant.”
Bournemouth, al veilig en met niets dan trots, creëerde volop kansen. De Gea bleek bij deze gelegenheid echter standvastig, want hij redde Dominic Solanke, David Brooks en, in de laatste momenten, Kieffer Moore.
Al die tijd patrouilleerde Casemiro op het middenveld en gaf hij leiding aan zijn teamgenoten. Als hij geen instructies naar Aaron Wan-Bissaka schreeuwde, viel hij in als rechtsback na een aanval van United. Als hij geen passes uitdeelde naar de vleugelspelers, heroverde hij de bal met een krachtige aanval in het midden van het veld.
Een maatstaf voor de kwaliteit van zijn optreden is dat Casemiro meer schoten afvuurde, meer tackles won en meer balbezit had dan welke andere speler op het veld dan ook. “Misschien moeten we hem als spits gebruiken”, grapte De Gea.
Voor Bournemouth wordt de teleurstelling van de nederlaag terecht overschaduwd door de vreugde om Brooks terug te zien in de basiself. De spelmaker uit Wales werd in oktober 2021 gediagnosticeerd met stadium 2 Hodgkin-lymfoom en dit was zijn eerste start in 598 dagen.
“Mensen horen mijn verhaal, maar realiseren zich niet hoe moeilijk het voor mij was om zelfs maar met de jongens te trainen”, zei Brooks. Terugkomen na zo’n pauze is echt moeilijk. Er is niets leukers dan op het veld staan.”