Nieuw onderzoek toont aan dat door klimaatverandering veroorzaakte verschuivingen in de watercirculatie naar de diepste oceaandiepten rond Antarctica, die de hele planeet kunnen beïnvloeden en de opwarming van de aarde kunnen versterken, tientallen jaren ‘voorlopen op schema’.
Wetenschappers hebben gezegd dat het versnellen van het smelten van Antarctisch ijs en stijgende temperaturen, aangedreven door de uitstoot van planeetverwarmende gassen, waarschijnlijk aanzienlijke gevolgen zullen hebben voor het wereldwijde netwerk van oceaanstromingen die voedingsstoffen, zuurstof en koolstof vervoeren.
Dit kan niet alleen het leven in zee in gevaar brengen, het kan ook de cruciale rol van de oceaan bij het absorberen van koolstofdioxide en warmte dreigen te veranderen.
Een eerdere studie met behulp van computermodellen wees uit dat de “omgekeerde circulatie” van water in de diepste uithoeken van de oceanen tegen 2050 met 40 procent zou vertragen als de emissies hoog blijven.
Maar een nieuwe studie die donderdag werd vrijgegeven – gebaseerd op observatiegegevens – wees uit dat dit proces tussen de jaren negentig en 2010 al met 30 procent was vertraagd.
“Onze gegevens laten zien dat de gevolgen van klimaatverandering sneller gaan dan gepland”, zegt hoofdauteur Kathryn Gunn van het Australische wetenschapsbureau CSIRO en de Britse Southampton University.
De gevolgen kunnen aanzienlijk zijn, aangezien de Antarctische diepzee fungeert als een belangrijke “pomp” voor het wereldwijde netwerk van oceaanstromingen.
“Naarmate de oceaancirculatie vertraagt, blijft er meer kooldioxide en warmte in de atmosfeer, een feedback die de opwarming van de aarde versnelt”, vertelde Gunn aan AFP.
“In zekere zin is het niet verrassend dat dit gebeurt. Maar de timing is.”
Gunn zei eerder dat het moeilijk is om veranderingen in de afgelegen regio te begrijpen vanwege een gebrek aan gegevens en een verscheidenheid aan uitdagingen voor wetenschappelijk onderzoek, van het werven van financiering tot het omgaan met extreme omstandigheden op zee.
De auteurs gebruikten observatiegegevens die gedurende tientallen jaren door honderden wetenschappers waren verzameld en vulden vervolgens de hiaten in met computermodellen.
– koolstofopslag –
Oceanen zijn een belangrijke regulator van het klimaat en absorberen grote hoeveelheden van de extra planeetverwarmende koolstof die mensen sinds het midden van de 19e eeuw in de atmosfeer hebben gepompt, evenals meer dan 90 procent van de toegenomen hitte.
De temperatuur van het zeeoppervlak is aanzienlijk gestegen en heeft eerder dit jaar nieuwe records bereikt, terwijl door de opwarming ook de ijskappen in de poolgebieden smelten en grote hoeveelheden zoet water in de oceaan worden gedumpt.
Dit verstoort een belangrijke levensondersteunende functie van het zeeleven.
Uit de nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Climate Change, bleek dat de zuurstof die de diepzee bereikt, is afgenomen.
“Diepzeedieren zijn aangepast aan zuurstofarme omstandigheden, maar ze moeten nog steeds ademen,” zei Gunn.
“Dit zuurstofverlies kan ertoe leiden dat ze hun toevlucht zoeken in andere regio’s of hun gedrag aanpassen. Zo’n gebrek aan zuurstof tast de biodiversiteit en voedselwebben aan.”
Naast de impact op dieren, zullen veranderingen aan deze belangrijke oceaanpompen naar verwachting ook de hoeveelheid koolstof verminderen die de oceaan kan absorberen en koolstof transporteren die honderdduizenden jaren veilig in de diepten van de oceaan is opgeslagen om naar de oppervlakte te worden getransporteerd. .
Ariaan Purich van de School of Earth, Atmosphere and Environment aan de Monash University in Australië zei dat de studie belangrijk is omdat “het verder bewijs levert – inclusief observatiebewijs – dat de smeltende Antarctische ijskap en ijsplaten de wereldwijde oceaancirculatie zullen beïnvloeden.” “.
Purich, die niet betrokken was bij het onderzoek, zei dat het “aanzienlijke implicaties zou hebben voor de hitte van de oceaan en de opname van koolstof”.
klm/mh/giv