Ida Sophia wint $ 100.000 voor ‘diep emotioneel’ videowerk

By | May 26, 2023

De Zuid-Australische kunstenaar Ida Sophia heeft een van de meest waardevolle kunstprijzen van Australië gewonnen met haar videowerk getiteld “Witness”.

Aangekondigd in de Art Gallery of South Australia op vrijdagochtend, won Sophia’s werk de Ramsay Art Prize – een prijs ter waarde van $ 100.000 voor kunstenaars onder de 40 – waarmee ze 26 andere kunstenaars versloeg die waren geselecteerd uit meer dan 300 inzendingen.

De tweejaarlijkse prijs, in zijn vierde jaar, staat open voor Australische kunstenaars die in alle media werken.

Verwant: Azië’s ‘dorst’ naar inheemse Australische kunst is volledig te zien in Zuid-Korea

Sophia is een 34-jarige multidisciplinaire kunstenaar wiens praktijk performance, sculptuur en video omvat. Witness, haar winnende inzending, is een 12 minuten durende film waarin de kunstenaar herhaaldelijk wordt ondergedompeld in een watermassa, met zowel verontrustende als betoverende effecten.

Geschoten in een enkel shot bij de Pool of Siloam – een zoutmeer in Beachport, Zuid-Australië – toont “Witness” een lusvormige doop waarin een man (Michael Schaefer) Sophia in zijn armen houdt en ze herhaaldelijk heen en weer valt in de het meer komt tevoorschijn als een zwaaiende slinger.

Ondertussen verstrakt de camera en wordt de soundtrack keelachtig, een kakofonie van dissonante, trillende snaren die het verre vogelgezang overstemmen.

Het stuk is duurzaam: zowel Sophia als Schaefer beginnen de naden van hun fysieke arbeid te laten zien. Vaak worden de dopen onderbroken door fysieke noodzaak – een scherpe inademing, een onbedoeld haperen van de hand.

Sophia’s werk gaat vaak over ongemak en sterke beelden van het lichaam. In eerdere optredens heeft ze afdrukken op haar huid achtergelaten met vulkanisch gesteente en rotsen, en moedigde ze het publiek aan om met zwarte stift op haar lichaam te schrijven.

Witness werd geïnspireerd door Sophia’s ervaring toen ze als kind getuige was van de doop van haar vader.

De prijs van dit jaar werd beoordeeld door Aaron Seeto, directeur van het Nusantara Museum of Modern and Contemporary Art in Jakarta; Perth-kunstenaar Erin Coates; en Nici Cumpston, de AGSA-directeur van Tarnanthi, het festival van Aboriginal en Torres Strait Islander-kunst van de galerij.

De jury keurde Sophia’s overwinning unaniem goed en prees de verfijning en het “diep emotionele” onderwerp van haar werk.

Getuige, zei Seeto in een verklaring, slaagt erin om “een zeer viscerale ervaring via video te belichamen en over te brengen die technisch moeilijk te bereiken kan zijn”.

Net als Sophia spraken andere Ramsay Prize-finalisten over onbehagen in een tentoonstelling die nu wordt geopend in de Art Gallery of South Australia. Abdul Abdullah – finalist van de Archibald Prize dit jaar – werd genomineerd voor zijn schilderij Legacy Assets. Over een idyllisch landschap krabbelt hij de vraag: “Hoe zouden onze openbare collecties eruit zien als we ze zouden verlossen van seksuele roofdieren en pedofielen?”

Net als in Witness werd het lichaam het middelpunt in veel van de werken op de shortlist.

Het grootformaat schilderij Milking Mother and Daughter van de Melbourne-kunstenares Sarah Drinan toont twee lichamen – naakt op een paar naaldhakken na – waarvan de figuren zijn geabstraheerd tot absurde, afgeronde proporties. Beiden zijn samengevouwen, moedermelk druppelt eruit op een schimmige achtergrond.

Voor de in Melbourne wonende, in Indonesië geboren Badra Aji wordt het lichaam een ​​slagveld op basis van raciale grenzen. Zijn potloodillustratie, getiteld Only In The Dark, You’ll Love Me Colourlessly / Hanya Dalam Gelap Kau Kan Mencintaiku Tanpa Warna, toont een peinzend portret zonder shirt in afwachting van zijn uitzetting naar Australië, zowel als vreemde man als als immigrant.

Maar het lichaam is merkwaardig genoeg afwezig in de Suburban Turrets-installatie van Emma Buswell. Oversized gebreide truien hangen in het werk van de West-Australische kunstenaar, die de alledaagse aantrekkingskracht van een eenvoudige trui omkeert met ironische slogans die de verre droom van het eigen huis satiriseren. “Madness of size” staat op een trui boven een idyllisch straatje in een buitenwijk.

Witness is tot 27 augustus te zien tussen de andere finalisten in de Art Gallery of South Australia, waarbij het winnende werk wordt opgenomen in de permanente collectie van de galerie.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *