Afgezien van wrange glimlachen en nostalgie, is het verschijnen van chipszakken uit de jaren 60 op een strand in Norfolk een krachtige herinnering aan de lange levensduur van plastic voor eenmalig gebruik. Kunnen we iets doen om te voorkomen dat de zakken chips van vandaag over 60 jaar weer op onze kusten terechtkomen?
Chris Turner verbleef in zijn vakantiehuis in Scratby, in de buurt van Great Yarmouth, toen hij tientallen jaren oud afval op het strand begon te vinden.
Zijn ontdekkingen zijn onder meer pakketten met pre-decimalisatie Golden Wonder-chips gemarkeerd met een prijs van 5d en een waarde van 2d aan Spangles-snoepjes.
Volgens Statista heeft het VK in 2017 8,3 miljard pakjes chips opgeslokt. Het consumentendatabedrijf verwacht dat dat aantal tegen 2030 met meer dan 30% zal stijgen tot 11,1 miljard per jaar.
De hoeveelheid wegwerpverpakkingen voor chips baart zowel milieudeskundigen als de chipfabrikanten zorgen.
Tash Jones van Fairfields Farm Crisps, in de buurt van Colchester in Essex, zei dat ze de ontdekkingen van meneer Turner in Scratby erg “ontmoedigend” vond.
“Verpakken is een moeilijke zaak en ik denk niet dat iemand zo ver is gekomen”, zei ze.
Fairfields streeft naar steeds duurzamere verpakkingsvormen voor haar chips, zei ze.
Het bedrijf heeft de afgelopen jaren een aantal verschillende soorten verpakkingen uitgeprobeerd, waaronder enkellaagse verpakkingen, die de houdbaarheid te veel verkortten om commercieel levensvatbaar te zijn.
Het overschakelen van een drielaagse verpakking naar een tweelaagse zak met dunnere film van een koolstofneutrale verpakkingsfabrikant heeft echter goed gewerkt, zei mevrouw Jones.
Hoe zit het met composteerbare zakken?
“Het is geen nooit”, zei mevrouw Jones. “Maar veel gemeenten wijzen composteerbare verpakkingen af.”
Het grootste probleem, zei ze, is dat hoewel veel zakken chips recyclebaar zijn, ze niet echt worden gerecycled omdat veel mensen de zakken liever in de prullenbak gooien dan ze naar een speciale recyclingfaciliteit voor flexibel plastic te brengen.
Anatomie van een zak chips
-
Laura Scudder maakte in de jaren 1920 in de Verenigde Staten het eerste verzegelde pakje chips van vetvrije papieren zakken
-
Dergelijke verpakkingen waren echter niet luchtdicht, waardoor chipmakers in plaats daarvan plastic zakken gebruikten
-
In de jaren 50 en 60 werden chipsverpakkingen gemaakt van een enkele laag plastic, vaak met een transparant gedeelte zodat de koper de chips binnenin kon zien
-
De huidige chipsverpakkingen bestaan vaak uit meerdere lagen en zijn meestal gemaakt van polypropyleen of polyethyleen met een aluminium coating
De milieuorganisatie WRAP is het daarmee eens.
“Er is verandering nodig voor de wijdverspreide uitrol van de inzameling van plastic zakken en verpakkingen op straat”, zei een woordvoerder van WRAP. “De infrastructuur om dit materiaal op grote schaal te recyclen is niet voorhanden.
“Elk type verpakking laat een ecologische voetafdruk achter en verpakkingsinnovatie moet deze verminderen om duurzamer te zijn.”
De organisatie zei echter dat consumenten ook hun steentje moeten bijdragen door hun zakken chips en soortgelijke verpakkingen naar recyclingfaciliteiten in supermarkten in het VK te brengen.
De liefdadigheidsinstelling zei de moeilijkheden te begrijpen die sommige mensen ondervinden bij het recyclen van plastic verpakkingen, maar waarschuwde dat het “een cruciale stap was in de richting van het op grote schaal bouwen van een infrastructuur”.
Het zei dat het “zou blijven samenwerken met partners uit de industrie om zich voor te bereiden op het ophalen van plastic zakken en wikkels aan de stoeprand”.
Het grootste chipsbedrijf in het Verenigd Koninkrijk is Walkers, eigendom van PepsiCo.
“We zijn van plan om tegen 2030 geen nieuw, op fossiele brandstoffen gebaseerd plastic meer te gebruiken in alle chips- en snackzakken door 100% gerecyclede of hernieuwbare inhoud in alle verpakkingen te gebruiken”, aldus een woordvoerder.
Ondertussen zei het bedrijf manieren te vinden om de hoeveelheid plastic die in zijn verpakkingen wordt gebruikt te verminderen en klanten aan te moedigen om verpakkingen te recyclen.
Het recyclingprobleem wordt volledig omzeild door het in Herefordshire gevestigde Two Farmers, dat chips in composteerbare zakken verkoopt.
Mede-oprichter Sean Mason zei dat de verpakking is gemaakt van cellulose en dat er inkt en lijm op plantaardige basis worden gebruikt. Om de chips vers te houden is aan de binnenkant van de cellulose omhulling een flinterdun laagje aluminium aangebracht.
“Het aluminiumgehalte dat op de folie wordt gespoten, is lager dan in de grond en er is geen plastic”, zei hij.
De zakken van het bedrijf gaan in 25 tot 35 weken kapot in een typische thuiscompostinstallatie.
Dus waarom gaan niet alle bedrijven de composteerbare route?
De eerste reden is de prijs.
Een pakket voor een standaard zak van 40 g kost onafhankelijke chipmakers ongeveer 1,6 pence. Een composteerbare tas van Two Farmers kost 12,5 cent.
“We zijn daarmee begonnen en hebben de consument een keuze gegeven – ze wisten vanaf de eerste dag dat we duurder waren.”
Als andere fabrikanten plotseling hun verpakkingsprijs met 11 pence zouden verhogen om de kosten van composteerbare verpakkingen te dekken, zou dit hun bedrijf kunnen vernietigen, zei de heer Mason.
Het tweede punt is duurzaamheid.
Een typische plastic en foliezak heeft een houdbaarheid van zes maanden of meer, terwijl een celluloseverpakking ongeveer 4,5 maand is, zei de heer Mason.
Plastic doodt vissen en het zeeleven en het duurt honderden jaren om af te breken tot minder schadelijke materialen.
Twee van de cellulosepakketten van Farmers vallen daarentegen “volledig uiteen in water”, waarbij het eindproduct lijkt op een slijmerige massa.
Als ze worden opgegeten door een zeedier, zouden de zakjes, zei de heer Mason, “afbreken in het spijsverteringskanaal en veilig passeren”.
“We willen niet dat onze tassen ergens worden weggegooid, maar als ze in zee zouden worden gegooid, zouden onze tassen niet binnen een jaar uit het water op het land komen, laat staan over 60 jaar”, zei hij.
Zoek BBC News: Oost-Engeland Facebook, Instagram En Twitteren. Als je een verhaalsuggestie hebt via e-mail eastofenglandnews@bbc.co.uk