Star Trek Into Darkness kwam vandaag 10 jaar geleden in de bioscoop en heeft zijn reputatie onder Trekkers als de slechtste nog steeds niet verbrijzeld (of zelfs maar verbluft). Film. Eveeer.
Het is een verhaal vol wendingen, verraad en regelrechte leugens. En dan hebben we het hier niet over de plot.
Dus, als je de tijden van duisternis hebt meegemaakt, schenk jezelf een stevige Earl Grey in (om je zenuwen te kalmeren) met de dichtstbijzijnde replicator en zet je schrap voor de hobbeligste rit op de Abrams-brug.
Lees verder: Wat ging er mis met Star Trek: Nemesis?
We hebben veel te doen.
Stel phaser in op hype
Het begon allemaal zo goed. Star Trek uit 2009 was nog niet eens in de bioscoop toen het productieteam werd ingehuurd om een vervolg te maken, zo groot was het vertrouwen van Paramount in JJ Abrams, Bryan Burk, Damon Lindelof, Alex Kurtzman en Roberto Orci. Dit dreamteam begon in 2008 aan een script te werken met als doel om eind 2009 een definitieve versie klaar te hebben voordat het vuurwerk de lucht in ging. Maar vanaf december 2010 was niet eens een eerste versie in handen van Abrams.
Lees verder: Hoe Wrath of Khan Star Trek voor altijd veranderde
Die turbulente schrijffase kan een van de redenen zijn geweest waarom fans de film haatten – het is in wezen een remix van de beste Star Trek-film aller tijden, Wrath of Khan uit 1982. Trekkers zijn het op veel punten oneens, maar eigenlijk is het algemeen aanvaard dat Star Trek 2 is de te verslaan film voor kwaliteit. En het is heel moeilijk om iets te kopiëren en te verbeteren (vraag het maar aan AI).
Al het originele in Into Darkness is ontstaan uit concepten van ‘grote momenten’ en niet uit verhaalimperatieven. Toen Kurtzman besloot dat de Enterprise die uit de zee komt er echt cool uit zou zien, werd het in het script geschreven, ook al slaat het absoluut nergens op in de context van de scène (hoe hebben ze dat ding zonder dat ding in zee gekregen?). Heeft iemand het gezien?).
Geen Khan
De plotgaten maakten fans boos, maar lang niet zo erg als de Khan-elementen. In de film wordt de Enterprise op een missie gestuurd om Benedict Cumberbatch’s opstandige commandant “John Harrison” te vermoorden nadat hij admiraal Christopher Pike heeft vermoord. Later blijkt echter dat Harrison eigenlijk Khan Noonien Singh is – de schurk uit Wrath of Khan, die uit de originele Star Trek tv-serie komt. Het is een wending die nergens op slaat, aangezien Khan geen voorrang heeft in de filmtijdlijn van Abrams (de Kelvin-tijdlijn).
Misschien wist Abrams dat het Khan-concept controversieel zou zijn. Scriptvertragingen vertraagden het project, dat oorspronkelijk gepland was om in 2011 in de bioscopen te verschijnen. Maar de besluiteloosheid van Abrams over het regisseren van de film vertraagde de productie nog verder. Wat betreft de oorspronkelijke releasedatum van de film, hij had nog steeds geen beslissing genomen.
Lees verder: Nieuwe Star Trek-show vangt de geest van de originele serie
Nadat hij uiteindelijk had besloten dit te doen, nam hij een nog slechtere beslissing: hij stemde ermee in om tegen fans te liegen over Khan’s aanwezigheid in de film. De persreis van Star Trek Into Darkness bevatte meer misleidende onwaarheden dan een heel seizoen van Would I Lie To You. Abrams zou er later spijt van krijgen.
“Het was zo belangrijk voor de studio dat we dit ding niet baseerden op bestaande fans. “Als we zouden zeggen dat het Khan was, zou het voelen alsof je echt moet weten waar Star Trek over gaat tegen de tijd dat je deze film ziet”, vertelde Abrams aan MTV na de release van de film.
“Dat zou beperkend zijn geweest. Ik kan hun argument begrijpen om dit geheim te houden, maar ik vraag me af of het minder op oplichterij zou hebben geleken als we het gewoon hadden onthuld.
Lees verder: Op het hoogtepunt van zijn Trek-faam leed Shatner aan eenzaamheid
“Toen we Star Trek Into Darkness aan het filmen waren, besloten we dat we mensen niet zouden vertellen dat Benedict Cumberbatch Khan speelde”, vertelde Lindelof in 2015 aan Variety.
“En dat was een vergissing, want het publiek zei: ‘We weten dat hij Khan speelt.’ Het was dus een vergissing.”
Ja, liegen tegen fans is vaak een faux pas als je diezelfde fans voor je probeert te winnen. grappig dat.
Zinkend schip
JJ Abrams is een groot voorstander van de “mystery box”-benadering van verhalen vertellen, die de logica volgt dat de opwinding van een ongeopende doos soms groter kan zijn dan de inhoud ervan. In het geval van Star Trek Into Darkness is dat zeker waar, want van binnen is het een grote, stomende stapel tribbelpoep.
De Khan-verhaallijn zou waarschijnlijk prima zijn geweest als het op de juiste manier was afgehandeld, maar het zou zijn hoogtepunt hebben bereikt met Spock die vredig “KHAAAAN!” voordat hij naar beneden straalde om hem (keer op keer) in zijn gezicht te slaan, was waarschijnlijk niet de beste manier om Trekkers een plezier te doen.
Dit is een fandom dat zo hardnekkig is dat ze Wikipedia gebruikten om het geval van “Star Trek Into Darkness” te bespreken (het ontbreken van een dubbele punt betekent dat “Into” kleine letters moet zijn).
Lees verder: De Galaxy Quest reboot-serie krijgt een positieve update
Het culmineerde er allemaal in dat Star Trek Into Darkness werd uitgeroepen tot de slechtste Star Trek-film aller tijden en als laatste eindigde in een Vegas-fanconventiestemming in 2013, verschillende plekken achter zelfs Galaxy Quest (wat eigenlijk geen Star Trek-film is). Wrath of Khan stond bovenaan de lijst (want dat was het natuurlijk).
Het goede nieuws is dat Abrams zijn lesje heeft geleerd. Nooit meer zou hij een vervolg maken op een populaire scifi-reboot met ‘Star’ in de titel en het verpesten door lui een populair deel van de franchise opnieuw te maken door een fan-favoriete schurk terug te brengen op de domst mogelijke manier, wat mogelijk is is een verontwaardiging die jaren later over het internet zou weerklinken.
Oh wacht…
Star Trek Into Darkness wordt gestreamd op Paramount+.