Gedurende zijn marinecarrière heeft piloot Victor Glover deelgenomen aan vele spannende missies, maar zijn volgende zal ze allemaal overschaduwen – hij zal in de ruimte vliegen.
Als marinepiloot reisde Glover 26 jaar lang veel over de wereld voordat hij in 2013 bij NASA kwam. Nu bereidt hij zich voor om verder te gaan en de eerste zwarte Amerikaanse astronaut te worden die wordt toegewezen aan een maanmissie. In november 2024 vliegt de 47-jarige naar de maan als lid van Artemis II en zal ze ook de eerste vrouw zijn die naar de maan vliegt. Ze zullen ongeveer tien dagen rond de maan reizen aan boord van het ruimtevaartuig Orion.
Een uniek aspect waar Glover naar uitkijkt, zei hij, is het met de hand besturen van het ruimtevaartuig en 10 dagen doorbrengen met zijn bemanning.
“Om met deze bemanning de aarde vanuit het gezichtspunt van de maan te zien, wordt heel bijzonder”, zei Glover.
Glover sprak met NBC News over de voorbereiding op deze historische missie, mogelijke uitdagingen voor zijn bemanning en de impact van diversiteit op verkenning van de ruimte. Dit interview is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
NBC News: Artemis II is de eerste maanmissie sinds 1972. Hoe is het trainingsproces voor een missie naar de maan in 2023 veranderd ten opzichte van 1972?
Glover: Er zijn luchtverkeersleiders uit 23 of meer landen, bekend als de Artemis-akkoorden, die overeenkomen om vreedzaam het zonnestelsel en de maan te verkennen. Maar de basis lijkt erg op elkaar: kennis van het ruimtevaartuig, kennis van de missie en het traject, kennis van wat de bemanning kan beïnvloeden, wat de bemanning kan doen – bedieningselementen van de bemanning, en vervolgens kennis van de back-upsystemen en kennis van hoe eruit te komen van lastige situaties naar voren komt en werk dan samen met het team dat de missie vanaf de grond zal vliegen.
Deze missie lijkt sterk op de Apollo 8-missie. Het verschil is dat deze crew bestaat uit een internationaal samenwerkingsverband tussen de VS en Canada. En onze Artemis-missies blijven zowel een internationaal partnerschap als een publiek-privaat partnerschap. Partnerschappen zullen in de nabije toekomst een steeds belangrijker onderdeel worden van onze verkenning van de ruimte, de maan en uiteindelijk Mars.
NBC News: Zijn er risico’s waar de bemanning bang voor is voor deze aanstaande missie? Zo ja, wat doet uw bemanning om zich voor te bereiden op mogelijke uitdagingen?
Glover: Bemande ruimtevluchten zijn gevaarlijk. Het is riskant. We investeren veel tijd om dit risico te begrijpen. We praten niet genoeg over de risico’s. Daarom kan het irritant zijn als er iets misgaat. wanneer het begint [the rocket] zal vijf en een half miljoen pond wegen. Het zal acht en een half miljoen pond stuwkracht genereren. Het wordt gecontroleerd, maar dat is genoeg om de meeste dingen die door mensen zijn gemaakt uit elkaar te halen. Bemande ruimtevluchten gaan inherent over vertrouwen en teamwerk. Iedereen moet weten hoe belangrijk het is wat hij doet.
We gaan ook naar buiten en ontmoeten de mensen die elk onderdeel in elkaar zetten, want elke schroef, elke draad, elke las kan ons leven beïnvloeden. We doen wat we kunnen om onszelf te informeren over deze risico’s en ze waar mogelijk te minimaliseren of te vermijden. Maar uiteindelijk zijn er dingen waar we geen controle over hebben. Dus als we worden geconfronteerd met iets dat we niet begrijpen, gaan we terug naar de basis van het onderwijs en de wetenschap en techniek die we gebruiken om de voertuigen te bouwen om te proberen het probleem aan te pakken, zoals Apollo 13 – een van hen. meest verbazingwekkende uitdagingen die we in realtime hebben voltooid terwijl het publiek toekeek.
NBC News: Hoe bereid je je mentaal en fysiek voor op deze missie?
Glover: De opleiding is daar een onderdeel van. Deze oefening geeft je een emotionele voorbereiding. Als er iets misgaat, heb je het eerder gezien. Voordat ik in een ruimteschip vlieg, zal ik zeker ook bidden. En dat is een deel van de manier waarop ik mijn gezin voorbereid. Mijn familie weet dat ik hard zal werken en met deze bemanning zal werken en we zullen ons best doen. Maar ze zijn zich er ook van bewust dat er dingen zijn die buiten onze controle liggen. En dus is het fijn om te weten dat we kunnen bidden en naar God kunnen gaan en onze zorgen kunnen uiten en weten dat iemand ze zal horen. Dus we bidden als gezin en gaan in geloof voorwaarts.
NBC News: Je wordt de eerste zwarte man in deze historische ruimtebemanning die op een maanmissie dient in de 60-jarige geschiedenis van NASA. Is er meer ruimte voor diversiteit in de ruimte en zo ja, welke impact zou dit hebben op de verkenning van de ruimte?
Glover: We weten dat bij het ontwerpen of ontwikkelen van een product, verschillende perspectieven en een toegewijd team dat aan dingen werkt, de beste manier is om een product te ontwikkelen of te verbeteren. Diversiteit gaat niet alleen over het hebben van meer huidtinten of meer geslachten. Het gaat erom het talent van het hele team binnen te halen. Ons land is heerlijk divers en dat heeft Amerika zo’n veerkrachtig en veerkrachtig land, economie, beschaving en samenleving gemaakt. Het feit dat ons astronautenkorps er nu niet uitziet als een deel van onze samenleving, maar als onze samenleving – dat is een teken van verbetering, maar ook een herinnering dat we moeten blijven werken en zo moeten blijven met de intentie erover. Ik voel me vereerd in deze functie te zitten, maar deze positie is ook veel kleiner dan wat er in grote lijnen echt gebeurt. Deze missie is de volgende grote moonshot, de volgende grote prestatie in onze Amerikaanse geschiedenis. Als we voor iedereen kunnen verkennen, door alle mensen, helpt het iedereen zich verbonden te voelen met dat verhaal – en dat is belangrijk voor mij.
NBC News: In een interview met axioma’s, U zei dat u met uw collega’s had gesproken over ‘Whitey on the Moon’, een gedicht van Gilbert Scott-Heron. Welke race-gerelateerde discussies heb je met je team gehad? En zie je jouw rol in de verkenning van de ruimte als een symbool van vooruitgang in de strijd tegen racisme in Amerika?
Glover: “Whitey on the Moon” geschreven [around] de tijd dat we te maken hadden met burgerrechtenbewegingen, protesten, de oorlog in Vietnam – de jaren zestig en zeventig waren druk. Ik noem dit symbolisch voor het idee dat ik het verhaal van NASA aan het publiek wil vertellen, omdat we rentmeesters zijn van openbare middelen. Maar ik doe ook public relations binnen NASA omdat we ons land vertegenwoordigen. Als je de foto van mijn klas neemt – de acht van ons die zijn gekozen – en deze naast de volgende kleinere klas plaatst, de originele Mercury Seven, dan kies je hetzelfde [type of] persoon zeven keer. Er waren zeven blanke mannelijke militaire Engelssprekende christelijke testpiloten van ongeveer dezelfde lengte en hetzelfde gewicht. Ik bedoel, ze waren allemaal ongeveer 37 jaar oud. En dus bestond mijn klas uit vier mannen, vier vrouwen, van verschillend ras, geslacht, verschillende achtergrond, wetenschappers, ingenieurs, militaire officieren en enkele piloten. Het is dus een teken van vooruitgang. We moeten vooruitgang blijven boeken.
NBC News: Welke ontdekkingen hoopt de bemanning te doen tijdens deze missie, en welke impact zal deze informatie hebben op de maatschappij en de verkenning van de ruimte in de toekomst?
Glover: We willen zeker weten dat Orion veilig is voor mensen. Als Orion veilig is voor mensen om te vliegen, dan brengen we mensen naar het oppervlak van de maan en naar het ruimtestation Gateway waar we meer kunnen leren over de ruimte, waar we meer kunnen leren over onze maan. Sommige wetenschappers zouden de maan omschrijven als het achtste continent op aarde. Dus als we over de maan leren, leren we hoe we hier zijn gekomen en mogelijk waar we naartoe gaan. Als we niet voor deze planeet zorgen, zien we er misschien uit als de maan of Mars.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op NBCNews.com